Weekverslag #12: van kleurrijk Shark Bay tot het hippe Fremantle

We rijden nu al een paar weken door West-Australië en steeds denken we dat het echt niet mooier kan worden. Maar afgelopen week was alweer een week van hoogtepunten. De kleuren van Shark Bay, kamperen in Francois Peron National Park, fietsen over Rottnest Island en eindelijk weer in een hotel slapen in Fremantle: in dit weekverslag lees je er alles over.

Zondag: het prachtige Shark Bay

Van mijn eerste reis door West-Australië wist ik het nog: Shark Bay is fantastisch. En al heb ik het al een keer gezien, het UNESCO-gebied overtreft toch mijn verwachtingen. We rijden vanuit Carnarvon naar Monkey Mia en maken onderweg verschillende stops. Zo zien we de stromatolieten van Hamelin Pool, het eerste bewijs van leven op aarde. We wandelen over de ontelbare kleine schelpjes van spierwit Shell Beach. We staan op uitzichtpunten en kijken uit over knalblauwe zee, groene bergen, wit en roze zand, terwijl onder ons haaien zwemmen. Wat een gebied! Aan het eind van de dag komen we aan in Monkey Mia, dat bekend staat om haar dolfijnen.

Maandag: off-road rijden in Francois Peron National Park

Elke ochtend komt een groep dolfijnen naar het strand van Monkey Mia. Vroeger werden ze uitgebreid gevoerd, maar tegenwoordig delen de rangers in totaal nog maar drie of vier vissen uit. Nog steeds teveel natuurlijk, en ik ben dan ook niet enorm enthousiast over de ‘dolphin experience’. Al blijft het leuk om ze van dichtbij langs te zien zwemmen en te zien spelen.

Kamperen aan het strand

We pakken snel de auto in en rijden naar Francois Peron National Park, waar we eerst de banden van de auto flink laten leeglopen. Er zijn namelijk geen verharde wegen in het park, maar alleen zandwegen met een dikke laag los zand. Heel gaaf om doorheen te rijden dus! Francois Peron blijkt één van de hoogtepunten van onze reis. De landschappen zijn prachtig, met schitterende stranden, rode rotsen en kraakhelder water. Er rent een grappige ’thorny devil’ langs, we zien dolfijnen jagen op vis en er zwemt zelfs een zeekoe met haar jong langs. De uitzichtpunten liggen vrij hoog en het water is zo helder dat we alles perfect kunnen zien. Kamperen doen we aan zee, met alleen een bushtoilet als voorziening. Prachtig plekje!

Dinsdag: een totaal ander landschap rond Kalbarri

Het is ons doel om de zonsopkomst vanaf uitzichtpunt Skipjack Point te bekijken, maar we zijn net iets te laat. Geen probleem, want het eerste licht op de rotsen is nog steeds prachtig en we zien verschillende kangoeroes oversteken. Bovendien hebben we het hele park voor onszelf alleen, ook bijzonder. Na het ontbijt rijden we het park uit, laten onze banden weer vollopen en gaan op weg naar Kalbarri, een rit van zo’n vier uur. Niet ver van Kalbarri verandert het landschap opeens compleet. Geen droge vlaktes meer, maar weilanden en velden vol lentebloemen. Grazende koeien, dartelende schapen: een totaal andere wereld. In Kalbarri zoeken we een camping, één van de laatste van de reis. Het is inmiddels een stuk kouder ‘s nachts en kamperen wordt ons iets te fris.

Woensdag: hiken in Kalbarri National Park

Vandaag staat helemaal in het teken van Kalbarri National Park, dat bestaat uit een deel met rivierkloven en een kustgedeelte. We beginnen met een flinke wandeling van 9 kilometer, The Loop, die over de rand en de bodem van een diepe kloof leidt. Heel mooi en erg de moeite waard. We lopen ook nog naar een uitzichtpunt, de Z-Bend, waar je de rivier prachtig door de kloof ziet stromen. Na de lunch rijden we naar de kust, waar we verschillende uitzichtpunten over de ruige zee bezoeken. Ook weer erg mooi!

Donderdag: van roze meren naar gouden pinnacles

Er wacht ons een afwisselend dagje. Onze eerste stop is Hutt Lagoon, het roze meer vlakbij Kalbarri. We hadden nog nooit een roze meer gezien, erg apart. Daarna rijden we naar Lesueur National Park, dat in de lente één spektakel van wilde lentebloemen moet zijn. We zijn nog net wat te vroeg in het seizoen, maar het park is nog steeds erg mooi, met groene bergen en talloze bijzondere bomen en planten. Na Lesueur is het nog maar een klein stukje naar Cervantes, dat bekend staat om The Pinnacles in de Nambung Desert. Dit is een woestijngebied met duizenden stenen pilaren in allerlei vormen. Leuk om doorheen te rijden en te wandelen, en extra mooi net voor zonsondergang.

Na een spannend ritje terug naar de camping (want veel kangoeroes langs een drukke weg waar je 110 mag) wacht onze laatste kampeernacht. En dat wordt een hele koude. Het koelt razendsnel af tot zo’n 7 graden en we slapen slecht. Ik ben blij dat het kampeergebeuren er na vandaag op zit. West-Australië is een ideaal kampeergebied, maar 2,5 week is voor mij persoonlijk wel lang genoeg.

Vrijdag: via witte duinen en koala’s naar Fremantle

Het voelt alsof ons West-Australië-avontuur erop zit, want vandaag rijden we weer stedelijk gebied in. Voor het eerst sinds Brisbane! We stoppen eerst nog bij de witte duinen van Lancelin, een schitterend gebied met hoge duinen van spierwit zand. Daarna staat Yanchep NP op het programma, waar we verschillende koala’s zien. Altijd leuk! En dan wacht Fremantle, een voorstadje van Perth. Fremantle is een heel mooi plaatsje, met sfeervolle oude gebouwen, hippe koffietentjes, street art, de leuke Fremantle Markets en fijne restaurants. Na wat gedoe met het parkeren van de auto (die te hoog blijkt voor de parkeerplaats die ons hotel gereserveerd had) checken we in in ons hotel. Luxe!

Zaterdag: de quokka’s en baaien van Rottnest Island

September is niet de beste maand om naar Perth en omgeving te gaan, want het regent dan relatief veel. We hebben erg veel geluk, want na eindeloze regen in Perth afgelopen week, is het nu stralend weer. Ideaal om naar Rottnest Island te gaan, een eiland voor de kust van Fremantle. Na een heerlijk ontbijtje bij het hippe Chalkys nemen we de ferry naar Rottnest. Hier fietsen we een tocht van 22 kilometer langs de mooiste baaien, met knalblauw water en witte stranden. 22 kilometer is niet veel, maar Rottnest is heuvelachtig en winderig en het is voor mij hard werken bergop. Maar de inspanningen zijn erg de moeite waard. We zien dolfijnen, tientallen relaxende zeehonden en natuurlijk de schattige quokka’s waar Rottnest Island bekend om staat. Wat een fijne dag!

Vandaag reden we verder naar het zuiden, naar wijnregio Margaret River. Daar lezen jullie volgende week alles over. Dan komt het weekverslag uit Bali, want vrijdag verlaten we na twee maanden reizen Australië. Met pijn in het hart, want echt: dit is een fantastisch land en ik heb er twee maanden lang op en top van genoten :)