Toen ik ‘driver South Sulawesi’ Googelde, op zoek naar een chauffeur voor een week in dit Indonesische gebied, kwam er één naam bovendrijven: Dodo. Voor een bijzondere trip door Zuid-Sulawesi was Dodo onze man. Zo kwam het dat we een paar jaar geleden langs de rijstvelden van Zuid-Sulawesi reden, onder de luide klanken van Nederlandstalige hits en druk op zoek naar een bruiloft. Want Dodo had zin om te zingen.
“I love Holland”, riep Dodo nog geen minuut na onze kennismaking op het vliegveld van Makassar. Het bleek dat hij tijdens zijn reizen talloze Nederlandse vrienden had gemaakt en zelfs een paar weken in Nederland had gelogeerd. In de auto kregen we het fotoalbum van die reis in onze handen gedrukt en we lagen meteen in de deuk. Dodo stond stralend op de Dam, gehuld in een dikke winterjas. Om hem heen liep iedereen in korte broek rond, want het was midden in de zomer. Dodo vond het maar koud in Nederland, maar dat was dan ook het enige nadeel. Want een land waar mensen verwarming op de wc hebben, was volgens hem het beste land ter wereld.
Nederlandse ‘hits’
De volgende dag begonnen we aan onze lange rit naar Tana Toraja. Dodo deelde Indonesische gebakjes uit, vertelde over zijn ervaringen in Nederland en natuurlijk over zijn eigen land. Want Dodo weet ontzettend veel en hij vindt het geweldig om zijn kennis te delen. Hij heeft een fulltime baan in een fabriek, maar gebruikt zijn vrije tijd om reizigers rond te leiden. Tussen zijn verhalen door haalde hij opeens een CD tevoorschijn, met Nederlandse ‘hits’. Gekocht in Amsterdam. En zo reden we onder de prachtige klanken van het hitnummer ‘Ik ben een transseksueel’ langs de rijstvelden van Sulawesi. Waarom ook niet.
Zingen op een bruiloft
Dodo was intussen druk op zoek naar een bruiloft. “I want to sing at a wedding today”, zei hij blij. “Moet je daarvoor geen uitnodiging hebben?”, vroeg ik. Maar dat was natuurlijk een stomme opmerking. Volgens Dodo was een uitnodiging onzin en was iedereen van harte welkom op een bruiloft. Toen we een dorp inreden, sprong Dodo op. “Kijk, een trouwerij!” We stapten de auto uit en voordat we wisten wat er gebeurde werden we naar binnen geduwd. De zaal zat vol mensen, die als één man naar ons omkeken. Op een podium zat het bruidspaar, gekleed in traditionele kleding.
Dolenthousiast op bruiloft Indonesië
Nu voel ik me zelf nooit zo op mijn gemak in dit soort situaties. Die mensen zitten er toch niet op te wachten dat er ongevraagd twee toeristen binnenstappen? Maar Dodo dacht daar heel anders over, en gelukkig waren de gasten het daar helemaal mee eens. We werden het podium opgetrokken, waar we het bruidspaar een envelopje met wat geld overhandigden. En vervolgens hadden we niets meer te zeggen. Dodo sprong het podium op om te zingen en wij moesten mee naar de ruimte voor eregasten. Ondertussen wilde iedereen met me op de foto, werd ik bont en blauw geknepen door de Indonesische vrouwen en werden we overal dolenthousiast begroet. In de erekamer kregen we allerlei lekkere hapjes voorgeschoteld en de gastvrouwen namen onze complimenten stralend in ontvangst. Wat een middag! Na een uurtje kwam Dodo ons halen. “They loved my show”, riep hij enthousiast. Dat moesten we dan maar geloven. Uitgezwaaid door tientallen bruiloftsgasten stapten we in de auto en reden we verder naar Tana Toraja. The wedding crashers in Indonesië…
Meer lezen over Indonesië?
- Alles over onze rondreis Flores, Indonesië
- De beklimming van de Rinjani-vulkaan
- Waarom ik Nusa Penida een grote tegenvaller vond
Haha, wat een hilarisch verhaal, echt leuk om te lezen. Ik zou in zo’n situatie eerst wel even versteld staan denk ik maar eigenlijk is zo’n spontane wending wel de perfecte manier om een cultuur te leren kennen! De mensen klinken zo optimistisch en gastvrij. Wat een bijzondere belevenis moet dat geweest zijn zeg. En het hitnummer ‘Ik ben een transseksueel’ heb ik geloof ik even gemist :D.
Hoi Marjolein, van sommige hitnummers is het maar beter als je ze gemist hebt 😉 Volgens mij was dit een carnavalshit uit begin jaren negentig ofzo. Niet om aan te horen! Het was inderdaad een bijzondere belevenis en zonder Dodo hadden we nooit naar binnen gedurfd. Nu hadden we geen keus, maar het was ontzettend leuk dat de mensen ons zo hartelijk ontvingen!
Lol, wat een verhaal Karlijn! Lekker beeldend verteld, ik zie het helemaal voor me! 😉
Dank je! Het was weer een hele ervaring 😉
Cool verhaal! Dat zijn toch de leuke dingen van reizen! Die onverwachte uitstapjes, bij “the locals”. Prachtig.
Dank je Lonneke! En inderdaad: juist dit soort onverwachte dingen maken reizen zo geweldig!
Met een big smile heb ik dit verhaal zitten lezen. En ik moest hardop lachen om het stukje van de cd met “Nederlandse hits”.
Haha, wat een ervaring.
Dat is leuk om te horen Malou! Het was inderdaad een ervaring die ik niet snel meer zal vergeten 😉
Wat een onwijs tof verhaal! Echt heel erg leuk beschreven. De indonesische cultuur is echt ren bijzondere merk je wel weer, fijn dat jullie zo hartelijk ontvangen werden! Weet ik meteen wie ik moet bellen als ik ooit op Zuid-Sulawesi ben 😉
Dank je Emma 🙂 ! Indonesië is een van mijn favoriete landen, ik vind het zo bijzonder daar. Elk eiland is een land op zich. En inderdaad, als je ooit naar Zuid-Sulawesi gaat, dan is Dodo je man!
Haha, ik moet altijd zo lachen om je beschrijvingen. Die verwarming op die WC’s en die transseksueel zijn geweldig 😉 Ik denk toch dat ik me bij het binnengaan nu ook niet echt zo op mijn gemak zou hebben gevoeld 🙂 Maar wel een superleuke ervaring om een Indonesisch trouwfeest mee te maken!!
Dank je Marijke! Om die Nederlandse hits moet ik zelf ook nog steeds lachen 😉 Het was inderdaad heel raar om zo bij een bruiloft van wildvreemden binnen te stappen, maar uiteindelijk was het toch heel bijzonder!
Haha, wat een bijzonder grappig verhaal! Erg leuk om te lezen.
Dank je Anita 🙂 !
Wat een ervaring! Enorm bijzonder!
Jullie deden gewoon al ‘lets’go local’ lang voordat het hip was! 😉
Haha, inderdaad! Dit was wel echt een bijzondere ervaring. Zonder Dodo hadden we het nooit gedurfd 😉
Hahaha wat een grappig verhaal! Laughing out loud hierzo… En zijn er ook filmpjes van rijstvelden met de klanken van ‘Ik ben een transseksueeeeeeeeeeel’? Lijkt me een topper 😉
Dank je Edith! Hadden we daar maar filmpjes van, dat was inderdaad hilarisch geweest 😉
Ik ben op vergelijkbare wijze ook op verschillende bruiloften en zelfs begrafenissen beland. Zo raar!
Maar leuk om te lezen.
Dank je Jenny! Apart dat dat zomaar kan in dat soort landen. Zo gastvrij!
Wat een ervaring! Ik zou me ook wel wat ongemakkelijk voelen, maar als je dan zo enthousiast ontvangen wordt is het al snel anders 🙂
Hoi Ester, de ongemakkelijkheid was er gelukkig vrij snel af. Maar toen we daar op dat podium stonden dacht ik echt: nee, wat erg 😉 !
Hahah omg! Wat hilarisch! Geweldig om dit mee te maken :D!
Het was inderdaad erg grappig, ik moet nog steeds lachen als ik eraan denk!
Haha prachtig verhaal zeg. Ik zou me ook mega opgelaten voelen in zo’n situatie, maar aan de foto’s te zien was het ijs snel gebroken 😉
Hoi Robert, als je zo wordt meegesleept door al het bezoek, voel je je al snel niet meer ongemakkelijk 😉 Maar apart was het wel, zelf had ik nooit naar binnen gedurfd. Dodo liet zich echter nergens door tegenhouden 😉
Heerlijk verhaal! Juist al die onverwachtingen maken reizen zo euhm… Zo alles!
Klopt helemaal Tessa! Dit was echt wel een hoogtepuntje van onze trip door Sulawesi 🙂
Haha, wat een geweldig verhaal Karlijn! Dit zijn wel de ervaringen die een reis nog specialer en leuker maken. Een wedding crashen, zou je in Nederland eens moeten proberen zeg…
Dat dachten wij ook, haha! Cultuurverschilletje 😉 Dit was wel echt een leuke ervaring, heel apart!