Het zuiden van Oman is een heel andere wereld dan het noorden. Hier geen dadelpalmen, maar wuivende kokospalmen. Veel all inclusive resorts, maar ook een lege woestijn waar je geweldig kunt wildkamperen. Het zuiden heeft wat minder toeristische highlights dan het noorden, maar er is nog altijd meer dan genoeg te zien. Dit is het verslag van onze tweede reisweek, die we begonnen in de bergen van Jebel Shams.
Zondag: de prachtige Balcony Walk in Jebel Shams
In het noorden van Oman ligt de hoogste berg van het land, Jebel Shams. In dit gebied kun je prachtige wandelingen maken en de Balcony Walk is de bekendste. We gaan al vroeg op pad om aan deze hike te beginnen, want zo voorkomen we dat we wandelen op het heetst van de dag. De Balcony Walk leidt langs de rand van An Nakhur, een kloof die de Grand Canyon van Oman genoemd wordt. Het is een fantastische wandeling. Niet te zwaar, heen en terug zo’n tien kilometer lang en langs het hele pad heb je de meest spectaculaire uitzichten. Aan het eind wacht een mooie waterpoel onder een hoge rots, waar je zelfs kunt zwemmen als je wilt.
Maandag: via een schitterende onverharde weg terug naar Muscat
Vandaag beginnen we aan een prachtig avontuur: we rijden via de bergen, over de onverharde Wadi Bani Awf terug naar Muscat. Het is een supergave tocht, waarbij we in het begin over een smalle weg met naast ons diepe afgronden rijden. Voorzichtig aan dus, maar gelukkig is het heel rustig onderweg.
Lunchen in Little Snake Canyon
We stoppen onder andere bij het dorpje Bilad Sayt, dat prachtig tussen de ruige bergen en sprankelend groene velden ligt. We eten een broodje in de Little Snake Canyon, een smalle kloof die uitkomt op een weerspiegelende waterpoel. Die prachtige plek hebben we ook nog eens vrijwel voor onszelf alleen. Aan het eind van de middag zijn we terug in Muscat en leveren we onze auto weer in. Veel te snel wat ons betreft, want we hadden er graag langer mee rond willen rijden.
Dinsdag: vlucht naar Salalah en naar het strand
Al om zes uur ’s ochtends wacht onze taxi naar het vliegveld, want we vliegen vroeg naar Salalah in Zuid-Oman. Na een kleine anderhalf uur landen we in een soort tropisch Oman, met wuivende palmbomen en veel grote resorts. Salalah is een populair vakantieoord voor toeristen uit de Golfregio en in de verzengend hete zomer gaan de Omani zelf hier ook massaal naartoe. In juli en augustus is het hier namelijk khareef, moessonseizoen. Dan veranderen de dorre bergen in groene oases met talloze watervallen, miezert het vrijwel continu en kun je hier over de hoofden lopen.
Relaxen aan het strand
Ons hotel is prima, maar blijkt in the middle of nowhere te liggen. Het is zo’n beetje het laatste gebouw voordat Salalah ophoudt. Er is alleen een winkelcentrum in de buurt (Salalah heeft ook geen echt centrum verder) en er gaat een shuttle bus naar het strand. Die nemen we maar, samen met een grote groep all inclusive-gasten. Het strand blijkt prachtig breed en wit, maar de omgeving is verder vrij zielloos. Niet echt ons ding, maar dat is verder geen probleem. We zijn hier niet voor de all inclusive-ervaring, maar om meer van de regio Dhofar te zien.
Woensdag: het westen van Salalah bekijken
Vandaag doen we een tour naar de bezienswaardigheden in het westen van Salalah. We bezoeken een markt, bekijken de vrolijke fruitstalletjes bij de plantages in de stad, rijden door de bergen, maken foto’s van de enorme kuddes kamelen die overal langs de weg wandelen en bewonderen de mooiste stranden van Oman. De baai van Mughsail is bijvoorbeeld prachtig en in het heldere water zien we volop schildpadden zwemmen.
Donderdag: de highlights van het oosten van Salalah
Het westen is mooi, maar ten oosten van Salalah liggen de echte hoogtepunten van het gebied. Onze gids neemt ons mee naar mooie stranden, waar we sardientjesvissers aan het werk zien. We bezoeken schitterende uitzichtpunten aan de kust en rijden door naar het vissersplaatsje Mirbat, compleet met een oud fort en traditionele boten, de dhows. Onderweg moeten we even stoppen voor een file, veroorzaakt door tientallen kamelen die op hun gemak de snelweg oversteken. We vangen in Wadi Darbat een glimp op van hoe Salalah er in het moessonseizoen uitziet: groen, met heldere waterpoelen, watervallen en drinkende kamelen bij het water. De rest van de middag brengen we door aan het zwembad, ook wel even relaxed.
Vrijdag, zaterdag en zondag: op expeditie naar The Empty Quarter
In het noorden bezochten we al een woestijn, Wahiba Sands. Zeker mooi, maar we sliepen in een luxe kamp (meer een resort) en we reden maar twaalf kilometer de woestijn in. Samen met talloze andere toeristen. Helemaal prima, maar we wilden graag een echte woestijnexpeditie maken. Dat kan in het zuiden van Oman, in The Empty Quarter. Deze eindeloze woestijn strekt zich uit over Oman, Jemen en Saudi-Arabië en een deel van de Dakar-rally van dit jaar vond hier plaats.
Kleine paniekaanval
Er zijn een paar kleinschalige kampen in The Empty Quarter, maar wij kiezen voor wildkamperen. Samen met een gids trekken we de woestijn in, tussen de zandduinen van soms wel tweehonderd meter hoog. We hebben de hele trip maar een paar andere mensen gezien. Supergaaf, al moest ik het eerste uur wel even slikken. Ik krijg op afgelegen plekken soms een aanval van een rare omgekeerde claustrofobie: angst voor te grote ruimtes en voor het feit dat ik die plek niet op eigen houtje kan verlaten als ik wil. Ik heb het eerder gehad op heel afgelegen eilandjes, zoals Rah in Vanuatu, waar alleen twee keer per week een klein vliegtuigje kwam. En in Tadzjikistan, toen we offroad naar een heel afgelegen gebied richting de Chinese grens raceten. Het slaat nergens op, maar dit soort angsten is nu eenmaal niet reëel.
Verlaten woestijn en kraakheldere sterrenhemel
Gelukkig laat onze gids (net gepensioneerd lid van de Special Forces van Oman, dat wekt ook vertrouwen) me zijn satelliettelefoon zien en vertelt hij dat het dichtstbijzijnde dorp maar twaalf kilometer van ons vandaan ligt. We kunnen dus altijd wegkomen, ook als de auto opeens niet meer zou starten. Vanaf dan gaat het meteen weer goed en kan ik genieten van de rode duinen, de stilte en de schitterende zonsondergang. Het mooiste vind ik het half uur nadat de zon is ondergegaan, als de duinen van binnenuit verlicht lijken te worden en knaloranje oplichten. En de kraakheldere sterrenhemel, waardoor het nooit pikdonker wordt. Natuurlijk komen we ook een keer vast te zitten in het zachte zand en kost het een uur om de auto uit te graven. Hoort er allemaal bij, in de woestijn. Kortom: dit was het Omaanse woestijnavontuur waar we op hoopten.
Plannen voor komende week
Nu zijn we weer terug in Salalah, waar we nog een dagje hebben. Daarna vliegen we terug naar Muscat en reizen we door naar Nepal. Daar gaan we nu voor de derde keer naartoe en we kunnen niet wachten!
Hoi Karlijn
Nog een laatste vraag 😊
Wij zijn ook van plan om naar Salaha te gaan, hebben denk zo’n drie of vier dagen. Hebben jullie daar alles met een gids bezocht en gedaan? Of ook op eigen gelegenheid? Wij zouden zo’n woestijn avontuur ook geweldig vinden. En de mooie wadi’s.
Brutale vraag maar aan welk bedrag moet je denken om het daar te doen?
Groetjes Esther
Hoi Esther, als ik het goed zag, gaan jullie acht dagen naar Oman? Dan zou ik Salalah overslaan en alle tijd in het noorden besteden. Ik vond Salalah en omgeving best interessant, maar niet heel bijzonder. Op de woestijnexpeditie in The Empty Quarter na dan, want dat was helemaal fantastisch. Alhoewel: als jullie in september gaan, is het landschap rond Salalah waarschijnlijk wel mooi groen (na de regens van de zomer) en vast een stuk mooier dan bij ons in februari. Wij hebben het zuiden van Oman inderdaad met gids gedaan, via https://www.arabiansandtoursservices.com/. Ik zou daar even een actuele prijs opvragen. Onze expeditie kostte voor drie dagen iets van 750 euro.
Wat een leuk reisverslag weer, Karlijn. Prachtige foto’s, je zet wel weer een bestemming op mijn bucket list erbij hoor! Hawaii heb je er een paar jaar geleden ook op gezet en daar gaan we eind dit jaar ook (eindelijk!) naartoe, dus ik weet zeker dat ik dat ook eens over Oman zal kunnen zeggen. Dit effect rimpelt overigens door, want iedereen die naar mijn vakantieplannen vraagt voor dit jaar, vertel ik net zo enthousiast over Hawaii als dat jij het op mij hebt overgebracht via je mooie blogposts. Daarbij vermeld ik altijd even jouw website dus hopelijk heb jij er uiteindelijk ook nog meer bezoekers door. 😉
Dank je wel Angela, wat leuk om te horen! En wat gaaf dat jullie naar Hawaii gaan. Nog altijd een van mijn favoriete bestemmingen. Dat wordt een topreis!
Wauw, die rode zandduinen zien er onwijs gaaf uit! Ik kan me je gevoel wel voorstellen, fijn dat de gids er zo goed mee om ging. Leuk ook dat jullie in Oman twee heel verschillende gebieden hebben bezocht!
Ja, het noorden en zuiden zijn compleet verschillend! Heel apart om te zien. De gids ging inderdaad heel goed met mijn rare angst om. Wel bijzonder, hij kwam meteen met de dingen die me echt geruststelden 🙂