Mount Everest Base Camp Trek Nepal

Nepal

Ervaringen Mount Everest Base Camp Trek: wat viel mee en wat viel tegen?

De Mount Everest Base Camp Trek in Nepal is รฉรฉn van de mooiste meerdaagse trekkings ter wereld. Voor mij was het bereiken van het basecamp zelf niet eens het hoogtepunt. ย Ik vond het vooral geweldig om zestien dagen lang door de mooiste landschappen te wandelen, met maar รฉรฉn doel: zorgen dat we op tijd in het guesthouse van die dag arriveerden. De trek is een fantastisch avontuur, waar ik nog heel vaak aan terugdenk. Wil je deze trekking ook doen, maar weet je niet wat je moet verwachten? Ik zet mijn Mount Everest Base Camp Trek-ervaringen op een rij.

Ervaringen Mount Everest Base Camp trek: wat viel mee?

Laat ik met het positieve beginnen: wat viel me mee aan het lopen van de Mount Everest Base Camp Trek?

1. Het eten op de trek is goed

Mijn ervaringen met eten op grote hoogtes zijn niet zo goed. In Tadzjikistan aten we voor mijn gevoel twee weken niets, in Tibet was weinig echt lekker en ook Bolivia was geen culinair hoogtepuntje. Deels kwam het doordat ik op hoogte weinig honger heb en deels doordat er boven de vierduizend meter maar weinig producten beschikbaar zijn. Maar in Nepal is lekker eten geen probleem. Kies bij twijfel altijd voor dal bhat, het nationale gerecht van Nepal, en je eet prima. Soms koos ik voor de afwisseling voor spaghetti of iets dergelijks en ook dat was vaak best ok. Maar dal bhat is smaakvol, vult goed en is altijd een veilige keuze. Vlees moet je koste wat kost vermijden, want er zijn geen koelkasten waarin het koud bewaard kan worden. Ik zie nog de geschokte blik van onze gids toen een trekker in het zeer afgelegen Gorakshep een yakburger bestelde.

2. De Mount Everest Base Camp Trek is niet zo zwaar als je denkt

Tja, dit punt is natuurlijk persoonlijk, maar als a-sportief mens durf ik toch te zeggen dat de Mount Everest Base Camp Trek niet heel zwaar is. Vergis je niet, er zitten zeker hele pittige stukken in. De weg omhoog naar Namche Bazaar is verschrikkelijk en er komt geen eind aan. De klim naar Kala Patthar (5550 meter hoog) is superzwaar, zeker omdat je die deels in het donker loopt. De besneeuwde Cho La-pas staat ook niet in mijn top 10 van meest relaxte momenten. Maar toch: als je de tijd neemt is het allemaal vrij goed te doen. Je loopt geen hele lange dagen, klimmen en dalen wisselen elkaar goed af en het fantastische landschap leidt vanzelf af van al het sportieve afzien. Natuurlijk kan deze positiviteit direct de prullenbak in als je hoogteziek wordt of andere lichamelijke klachten krijgt, want dan wordt alles loodzwaar.

3. De sfeer op de trek is erg gezellig

Dit geldt eigenlijk voor alle meerdaagse trekkings die ik heb gedaan: de sfeer op de trek is top. Iedereen zit in hetzelfde schuitje en iedereen volgt ongeveer dezelfde route. Je komt dus vaak dezelfde mensen tegen en spendeert hele middagen samen in ijskoude teahouses. Dat schept een band. Bovendien maak je makkelijk Nepalese vrienden. Wij waren in no time dikke vrienden met onze fijne gids Subarna en we speelden heel wat spelletjes pesten met hem en andere gidsen. We boekten de trek overigens bij Nepal Motherhouse Treks. Aanrader!

4. Er is bijna overal wifi

Je kunt je afvragen of je wifi nodig vindt op een avontuur als dit, maar ik vond het eerlijk gezegd erg fijn dat op veel plekken wifi beschikbaar was. Je moet er losse kaarten voor kopen in je teahouse, het is niet snel en het kost een kapitaal, maar soms hadden we dat er gerust voor over. Even het thuisfront laten weten dat alles goed was en horen of het daar ook allemaal in orde was.

5. De Mount Everest Base Camp Trek is nog mooier dan verwacht

Ik weet niet of ik ooit mooiere landschappen zal zien dan tijdens de Mount Everest Base Camp Trek. De natuur is continu overweldigend. De enorme bergen, de hoge gletsjers, de knalblauwe meren, de eindeloze vergezichten: de Himalaya is onvoorstelbaar indrukwekkend. We hebben zestien dagen gelopen en ik raakte geen moment uitgekeken op al dat moois. Een volgende trek in Nepal moet van goede huize komen om de Mount Everest Base Camp Trek te verslaan.

Lees hier mijn praktische tips voor de Mount Everest Base Camp Trek

Ervaringen Mount Everest Base Camp trek: wat viel tegen?

Eerlijk is eerlijk: het was niet allemaal rozengeur en maneschijn qua ervaringen op de Mount Everest Base Camp Trek. Tegenvallers waren er ook.

1. De teahouses zijn steenkoud

Tijdens het lopen is er van kou geen sprake, afhankelijk van het seizoen waarin je in Nepal bent. Wij liepen de trek in oktober en hadden alleen bij de klim naar Kala Patthar onze dikke downjackets aan. Meestal kwamen we halverwege de middag aan in het teahouse waar we overnachtten en dan was het afgelopen met de pret. Pas om vijf uur gooiden de meeste eigenaren gedroogde yakpoep in de kachel en werd die eindelijk warm gestookt. Tot die tijd was het bibberen met dikke jassen aan, zeker als de zon niet scheen. De volgende keer neem ik zelf wel een tasje yakpoep mee, want die kou was ik na een paar dagen op grote hoogte behoorlijk beu.

2. De sanitaire voorzieningen zijn een uitdaging

Ik weet niet of ik dit een tegenvaller moet noemen, want ik had ook niet gerekend op fantastische sanitaire voorzieningen. Maar feit is: douchen is op de Mount Everest Base Camp Trek een grote luxe, zeker na Dingboche. Gelukkig heb je dan ook helemaal geen zin meer in een douche, want het is zo koud dat je je kleren echt niet uit wilt doen. Wij douchten zes dagen niet en waren dan ook door het dolle toen ons teahouse in Gokyo een heerlijke warme douche bleek te hebben. ย Qua wc-toestanden is de Mount Everest Base Camp Trek ook geen feest. In de meeste teahouses moet je met alle gasten een paar toiletten delen en dat levert soms interessante taferelen op. De teahouses zijn sowieso heel erg basic, alleen in Lukla, Namche Bazaar en Gokyo zijn er teahouses van duidelijk betere kwaliteit. Allemaal logisch, gezien de afgelegen locaties.

3. Batterijen opladen kost je een rib uit je lijf. Wc-papier ook.

Camera’s, telefoons, horloges: het moet allemaal regelmatig opgeladen worden. En hoe hoger je komt op de Mount Everest Base Camp Trek, hoe lastiger dat wordt. Tot Namche kun je af en toe nog wel gratis opladen, of tegen een klein bedrag. Maar na Namche moet je je portemonnee trekken. Volgens mij waren we op de duurste plek ruim 5 dollar per uur kwijt. Neem dus een powerbank en extra batterijen mee, om het aantal keren dat je moet opladen te beperken. Trouwens, alles op de trek is duur en wordt duurder naarmate je hoger komt. Zorg dus dat je na Namche geen wc-papier meer hoeft te kopen, want het wordt de duurste rol van je leven.

4. Sneeuw maakt de trek een stuk lastiger

Het weer speelt een belangrijke rol tijdens je trekking en op grote hoogte kan het altijd sneeuwen. Wij hadden twee sneeuwdagen en dat vond ik helemaal niet fijn. Een pas oversteken is al lastig genoeg zonder dat je het pad kunt zien. Gelukkig hadden we simpele crampons meegenomen (koop ze voor een paar euro in Kathmandu), die we onder onder onze schoenen konden klemmen. Dat waren echt lifesavers, want daarmee waren sneeuw en ijs geen enkel probleem meer.

Eindconclusie

Al deze ‘tegenvallers’ stellen eigenlijk niets voor. Hoewel ik soms echt wel klaar was met de trekking en ik na zestien dagen lopen sowieso geen stap meer wilde zetten, kijk ik alleen maar positief terug op de Mount Everest Base Camp Trek. Nog steeds kan ik niet geloven dat ik die ik echt heb volbracht. Nu op zoek naar een andere mooie trek in Nepal en fingers crossed voor oktober!

Meer lezen over Nepal?

4 reacties op dit artikel

  1. Mooie reis en goede tips Karlijn! Ik heb Annapurna Circuit gedaan in oktober-november. Ook heel mooi en makkelijker te bereiken, omdat je niet hoeft te vliegen naar het strartpunt.

    1. Hoi Fred, die trek is inderdaad ook fantastisch! Niet hoeven te vliegen in Nepal is wat mij betreft altijd een goed idee ๐Ÿ˜‰

  2. Wat een leuk artikel! Wij hebben in 2009 deze trek gedaan en het was echt fantastisch. Ik denk er nog regelmatig met een grote glimlach aan terug. Wij laadden destijds onze batterijen op d.m.v. zonne energie (toen 3 weken alleen maar zon). We hadden het apparaatje op onze rugzak gebonden en zo konden we ‘s avonds bijvoorbeeld de batterijen van de camera opladen. Heel handig en wellicht een tip ๐Ÿ™‚

    1. Dank je wel! Wat leuk dat jij er ook met zoveel plezier op terugkijkt ๐Ÿ™‚ Dank voor de tip voor de zonnepanelen, dat is inderdaad handig!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven