Ga je naar Peru, dan wil je natuurlijk de oude Incastad Machu Picchu zien. Veel reizigers dromen ervan om de vierdaagse Inca Trail te lopen, maar die drukke trek moet je tegenwoordig maanden van tevoren boeken. Er zijn gelukkig verschillende alternatieve trekkings en ik koos voor de driedaagse Koffieroute. Een prachtige hike in Peru over een Incapad, waarbij je overnacht bij lokale koffieboeren.
Hike in Peru: de Koffieroute
Wij rijden vanuit de Heilige Vallei naar de start van de Koffieroute. Zodra we de Abra Málaga-pas van 4300 meter over zijn, lijkt het alsof we in een ander land terecht komen. Hier geen uitgestrekte vlaktes, vulkanen aan de horizon en besneeuwde bergtoppen, maar een tropisch wonderland vol weelderige bananenbomen, koffieplanten en dichte jungle. We rijden op 1500 meter hoogte, de temperatuur en de luchtvochtigheid stijgen en we trekken snel onze jassen uit. Dit is het tropische deel van Peru en de plek waar de Koffieroute start. Het mooie van de Koffieroute is dat je je tocht helemaal op maat kunt samenstellen. De route duurt meestal drie dagen, maar je kunt ook langer lopen.
Alternatief Inca Trail: op bezoek bij koffieboerin Julia
Omdat ik met de auto door Peru reis, is mijn route wat anders dan normaal. Wij maken eerst een korte stop bij koffieboerin Julia in Huayopata, waar de meeste mensen ook overnachten. Julia loopt ons stralend tegemoet en omhelst ons hartelijk. Ze straalt een en al warmte en vriendelijkheid uit en je voelt je meteen thuis. Julia woont op een vruchtbaar stuk land en daar verbouwt ze koffie, cacao, pepers, passievruchten en nog veel meer soorten fruit. Ze zet ons een groot glas versgeperst sinaasappelsap voor en leidt ons trots rond over haar terrein vol vruchten, bloemen en planten. Je kunt bij Julia slapen in mooie gasthuisjes, voorzien van alles wat je nodig hebt.
Het lekkerste eten in Peru
Wij rijden door naar mijn eerste overnachtingsplek: de koffieboerderij van Alejandro en Elvira. Steile afgronden, weidse uitzichten over groene bergen: prachtig! Alejandro en zijn vrouw wonen heel afgelegen en met de auto is het een hele tour om er te komen. We maken eerst een korte wandeling naar een mooi uitzichtpunt en dan schuiven we aan voor de lunch. Elke dag weer een hoogtepuntje tijdens de Koffieroute, want de gastvrouwen kunnen geweldig koken. Als voorgerecht krijgen we de lekkerste avocado die ik ooit gegeten heb en het hoofdgerecht is een heerlijke lomo saltado, een gerecht van rundvlees en groenten.
Zelf koffiebonen plukken
Na het eten ga ik op pad met Alejandro en mijn gids Abel en krijg ik een rondleiding over Alejandro’s boerderij. Hij won met zijn koffiebonen verschillende prijzen en hij laat me trots het hele koffieproces zien: ik pluk zelf rijpe koffiebonen en uiteindelijk staat er na het pellen, roosteren en malen een heerlijk kopje zwarte koffie voor mijn neus. Alejandro hakt ook een verse ananas in stukken met zijn machete en ik zie welke vruchten en groenten hij nog meer verbouwt. Het is hier echt een feest voor fruitliefhebbers, ik wil overal zo mijn tanden in zetten. ‘s Avonds eten we met een paar andere gasten en ik duik daarna op tijd mijn bed in. Ik slaap in een basic kamer met eigen badkamer, en ik kan zelfs douchen. Superluxe!
Vijftig muggenbulten
Midden in de nacht word ik wakker. Ik heb het warm, maar vooral: ik heb jeuk. Mijn nek, mijn hals, mijn gezicht: ik voel tientallen muggenbulten, helemaal warm en opgezet. Ik heb een lichte allergie voor muggenbeten en mijn bulten zwellen vaak enorm op. Ik durf er niet eens aan te denken hoe ik eruit moet zien. Het is nog mijn eigen schuld ook. In dit deel van Peru zitten veel muggen, en ik had dan ook bewust een vestje met lange mouwen en een lange broek aangedaan tijdens het lopen. Mijn gezicht had ik in de haast ingesmeerd met zwakke anti-muggenspray van een reisgenoot. Ik dacht: het loopt wel los. Niet dus, want de muggen hebben elk vrij plekje te pakken genomen.
Papje van aloë vera
Als ik de volgende morgen mijn kamer uit kom, krijgt gids Abel bijna een hartverzakking. Hij had de vorige avond een relatief normaal uitziende gringa welterusten gewenst en hij ziet nu een soort elephant woman verschijnen. Het kost wat moeite om hem ervan te overtuigen dat het muggenbulten zijn en geen besmettelijke huidziekte, maar dan maakt hij samen met Alejandro’s vrouw een fris papje van verse aloë vera klaar, waar ik mijn vijftig bulten dik mee insmeer.
De Koffieroute: een prachtige hike in Peru
Na een lekker ontbijt nemen we afscheid van Alejandro en Elvira en gaan we echt lopen. We wandelen over een oud Incapad en de tocht is prachtig. Het is groen en vruchtbaar, we lopen door dichte jungle en genieten van mooie uitzichten over de woeste rivier. Af en toe moeten we een provisorisch bruggetje over om het water over te kunnen steken. De tocht is niet te zwaar, Abel legt ons van alles uit over de bloemen en planten waar we langs lopen en ik vind de omgeving schitterend. Het spannendste deel van de wandeling is onze rivieroversteek met een kabelbaantje. We nemen met z’n tweeën plaats in een wiebelig karretje dat Abel handmatig binnen heeft gehaald, en dan vliegen we de woest kolkende rivier over. Heel gaaf! Na een uur of vier komen we aan bij de warmwaterbronnen van Cocalmayo, niet ver van Santa Teresa. Deze baden zijn prachtig aangelegd, heel schoon en voorzien van ligbedjes en kleedkamers. Perfect om even bij te komen na je wandeling.
Verliefd op de homestay
Met een taxi rijden we vervolgens naar onze overnachtingsplek: het huis van koffieboer Enrique en zijn vrouw Teófila. Op deze homestay ben ik een beetje verliefd geworden. De gastenkamers zijn heel mooi en comfortabel en het huis van Enrique ligt in een fantastische tuin vol kleurrijke bloemen, met kolibries die af en aan vliegen. Vanuit de eetruimte heb je mooi uitzicht over de groene heuvels en de jungle en Teófila bereidt in haar kleine keukentje de lekkerste gerechten. En een nieuw papje van aloë vera, want mijn muggenbulten zijn er intussen niet fraaier op geworden.
Alternatieve trekking Peru
Na een prima nacht zonder muggen willen we ons klaarmaken voor een lange wandeldag naar Aguas Calientes van zo’n zes uur. Dit is dezelfde route als de laatste dag van de Salkantay-trekking, ook een alternatief voor de Incatrail, en we moeten drie uur lang stevig klimmen. Maar als we wakker worden regent het hard en dat lijkt voorlopig zo te blijven. Ik heb een hekel aan lopen in de regen, zeker over de glibberige paden in dit gebied. Gelukkig is er een andere oplossing. We nemen een taxi naar het treinstation Hidroelectrica en wandelen vanuit daar naar Aguas Calientes. We hoeven dan niet te klimmen en de kans bestaat dat het daar droger is, omdat we minder hoog in de bergen zitten. Helaas missen we wel een heel mooi stuk van de Koffieroute, maar ook deze wandeling schijnt erg mooi te zijn. Dat klopt, en ook het weer is hier veel beter.
Machu Picchu bezoeken
We lopen langs steile pieken, waarop we Machu Picchu kunnen zien liggen (gaaf!) en langs een mooie rivier. Onderweg passeren nog meer Inca-ruïnes, we wandelen door dichte jungle en weidse uitzichten. Het is een makkelijke wandeling en rond de lunch komen we aan in Aguas Calientes. Hét vertrekpunt voor een bezoek aan Machu Picchu, het onbetwiste hoogtepunt van je reis door Peru. Ik vond de Koffieroute enorm de moeite waard en een goed alternatief voor de Inca Trail. Zeker het verblijf bij de koffiefamilies is bijzonder, want zo krijg je even een inkijkje in het gewone leven in dit deel van Peru.
Praktische informatie Koffieroute Peru
- De Koffieroute kun je boeken bij de duurzame reisorganisatie Better Places. Reisspecialist Guido maakt je route helemaal op maat.
- Je draagt je bagage zelf, dus neem zo weinig mogelijk mee. De dingen die je zeker bij je moet hebben zijn goede schoenen, een dun regenjasje en DEET. Heel veel DEET! Bij de gastfamilies hebben ze handdoeken, dus die hoef je niet mee te slepen.
- Bereid je bezoek aan Machu Picchu goed voor. Er gelden tegenwoordig verschillende regels voor een bezoek. Hier lees je er meer over.
Beste Karlijn, Wij plannen een trip naar Peru voor Mei volgend maar met 2 adolescenten die niet al te veel willen stappen. Het lijkt me wel iets om net zoals jullie dat laatste stuk je vd koffieroute te doen vanaf het treinstation Hoe ver/Lang stappen is dat nog? En kunnen we daar de auto achter laten (we moeten Dan wel nog terug stappen)? We missen Dan wel de zonsopgang bij Macchu Picchu…
Hallo Tanja, het heeft niet zoveel zin om vanaf het treinstation van Aguas Calientes een stuk terug te lopen op de Koffieroute. Je moet dan ook weer terug naar het dorp, en die wandeling is niet zo heel interessant. Ik zou zelf de zonsopkomst bij Macchu Picchu niet willen missen en die altijd voorrang geven! Misschien kun je in Aguas Calientes zelf nog wel een korte losse wandeling met gids boeken, die je zo kort of lang kunt maken als je zelf wilt?
Wij willen ook graag deze route gaan doen, maar je verhaal over de muggen schrikt ons wel af. Welke tijd van het jaar heb je deze route gelopen?
Hoi Marga, ik was er in april, maar ik denk dat er altijd wel veel muggen zitten. Je moet alleen niet zo suf zijn als ik, en je gewoon goed insmeren met DEET. Ik heb dat nagelaten en daar werd ik meteen voor afgestraft 😉 Mijn reisgenoten hadden nergens last van!
Leuk verslag. Wij hebben in juni 2017 een deel van deze route gelopen en overnacht bij alejandro en zijn echtgenote. Fijne herinneringen.
Leuk dat jullie de route ook gelopen hebben! Ik vond het zo bijzonder daar 🙂
Dit klinkt echt als een fantastisch alternatief! Het lijkt me veel leuker om ook een beetje kennis te maken met de lokale bevolking, dan om met een massa toeristen een weg naar Machu Picchu te banen. Leuk! (maar dit muggen klinken helemaal niet leuk – ik krijg ook altijd enorme bulten & al bij het lezen van je artikel krijg ik jeuk 🙂 )
De muggen waren duidelijk het minste onderdeel van de reis 😉 Zo stom, had ik maar gewoon meteen DEET gesmeerd. Maar ondanks dat vond ik het een geweldige tocht!
wauw wat een toffe en mooie route zeg! thanks for sharing.. ik wil hier ook zo graag een keer heen
Het is echt prachtig daar! Peru is een geweldige bestemming 🙂
Wat een super leuke route lijkt me dit! Klinkt eigenlijk leuker dan de standaard trail al heb ik natuurlijk geen vergelijking, aangezien ik beide nog nooit heb gedaan. Nu kan ik beide trails uberhaupt niet lopen door een enkelblessure maar goed, ik kan in ieder geval leuk met je meekijken… Ik had eigenlijk wel een foto van je bulten willen zien… 😉
Haha! Foto’s van de bulten heb ik niet, een filmpje wel. Ik ga nog proberen om een korte vlog te maken en dan kun je de bulten in al hun glorie aanschouwen 😉 Wat een ellende was dat!
Wat een leuk alternatief. Ik zou de ‘originele’ trail niet lopen vanwege de drukte op de route, daar ben ik nl geen fan van. Door het niet hoeven kamperen zou ik deze route waarschijnlijk ook niet alleen hoeven lopen 😉
Haha, dat scheelt weer! Dat niet-kamperen was voor mij ook een groot pluspunt. Het is gewoon fijn om na een hele dag lopen in een normaal bed te kunnen slapen. Als het kan, kies ik ook altijd voor dat alternatief 😉