Weekverslag #2 lange reis: vuurspuwende vulkaan op Tanna

De afgelopen week brachten we bijna helemaal door op Tanna, een eiland in het zuiden van Vanuatu. En dat was enorm de moeite waard. We sliepen in een boomhut bij een lokale familie, stonden aan de rand van een vuurspuwende vulkaan en bezochten verschillende traditionele dorpjes in het regenwoud. Dit is het verslag van week 2 van onze lange reis.

Zondag: naar Mount Yasur op Tanna

Het is tijd voor onze eerste binnenlandse vlucht in Vanuatu, van hoofdstad Port Vila naar Tanna. Ik had gerekend op een heel klein vliegtuigje, maar het is een propellorvliegtuig van normaal formaat. Dat valt weer mee. Na een half uur vliegen landen we in een regenachtig Tanna, waar de eigenaar van onze homestay, Freddie, al op ons staat te wachten. Voordat we naar zijn Roaring Volcano Front aan de oostkant van het eiland rijden, moeten we eerst allerlei boodschappen doen. Aan de ‘other side’, zoals iedereen Oost-Tanna noemt, is namelijk bijna niets te krijgen. We bezoeken de markt, slaan water en snacks in, we tanken en gaan allerlei zaakjes langs waarvan niet helemaal duidelijk is wat we er kopen.

Over modderweg naar Oost-Tanna

Als de achterbak helemaal volgeladen is, gaan we op weg naar Oost-Tanna. De verharde weg laten we na een tijdje achter ons en dan hobbelen we verder over een modderweg vol gaten en sporen, dwars door de jungle en langs dorpjes met rieten hutjes. Alle locals zwaaien enthousiast naar ons en na een serie haarspeldbochten ligt daar Mount Yasur, de vulkaan waarvoor we naar Tanna gekomen zijn. We rijden over een enorme asvlakte, terwijl de vulkaan boven ons rommelt en aswolken uitstoot.

Mount Yasur: een vuurspuwende vulkaan

Eenmaal bij Freddie worden we welkom geheten door zijn vrouw Nellie en installeren we ons op onze slaapplek: een gave (zeer basic) boomhut met perfect uitzicht op Mount Yasur. Freddie kondigt aan dat we vanavond de vulkaan al op zullen gaan. Hoewel we dat nog niet direct van plan waren (we hebben drie nachten hier), gaan we toch akkoord. Gelukkig, want dit blijkt de enige avond te zijn dat het niet giet van de regen. Ons bezoek aan Mount Yasur blijkt een mega-spektakel, waarbij we in het hart van de vulkaan kijken, die dreigend rommelt en steeds grote brokken lava omhoog spuwt. Ongelofelijk om de grond te voelen te trillen en in die stomende, knalrode krater te kunnen kijken!

Maandag: het dorpsleven in Tanna

Het weer is vandaag niet best, maar het is lang genoeg droog om op pad te gaan. Samen met Freddie’s broer Brian wandelen we door de knalgroene jungle naar een traditioneel dorp. Hier lopen de bewoners uit om vrolijke liedjes voor ons te spelen en zien we voor het eerst hoe een dorp op de afgelegen eilanden van Vanuatu eruit ziet. Mensen wonen in bamboe hutjes, elektriciteit is er niet en water wordt elke dag uit de rivier gehaald. ’s Middags lopen we naar Freddie’s geboortedorp, waar een school is en waar zonne-energie voorhanden is. Dat heeft Freddie zelf ook, maar stromend water heeft hij niet als wij er zijn, omdat de toevoer niet werkt.

Dinsdag: alleen maar regen

We hebben allerlei plannen voor vandaag, maar het regent sinds gistermiddag alsof het nooit meer op zal houden. Het komt met bakken uit de hemel, het is koud en al onze spullen zijn klam, omdat de boomhut niet dicht is. We brengen de dag door op ons balkon, kijkend naar een vulkaan die soms een beetje zichtbaar is, maar meestal in regenwolken gehuld aan het zicht onttrokken blijft.

Woensdag: nog een keer naar Yasur en naar West-Tanna

Graag willen we Mount Yasur ook bij zonsopkomst zien, maar we twijfelen over het weer. Als om drie uur ’s nachts de wekker gaat, regent het even niet en is de rode gloed van de vulkaan zichtbaar. We besluiten het erop te wagen en gaan naar boven. We staan net vijf minuten aan de rand van de kolkende massa als het begint het te gieten. In no time zijn we doorweekt en we gaan al snel terug naar beneden. Jammer, maar helaas. We zijn vooral blij dat we de eerste avond Yasur al goed hebben gezien!

Naar het strand in West-Tanna

Na het ontbijt rijdt Freddie ons naar West-Tanna, waar de zon schijnt. Eindelijk kunnen we opdrogen. We checken in in een simpele bungalow aan zee, we kunnen na drie dagen weer eens douchen en lopen naar een mooie baai met zwart-witte kiezels en kraakhelder water. ’s Avonds eten we spontaan met een Australisch stel, erg gezellig.

Donderdag: bezoek aan traditioneel Yakel

Vandaag huren we een halve dag een auto met chauffeur, om ons naar het traditionele dorp Yakel te brengen. Tanna is trots op haar kastom villages, waar mensen in de basis nog leven hoe ze dat al honderden jaren doen. Yakel is het bekendste dorp van Tanna, maar onze lokale chauffeur Jim is er nog nooit geweest. Hoe dat kan weet ik niet, maar grappig is het wel, want hij vindt het bezoek aan Yakel net zo leuk als wij. We krijgen een rondleiding door het dorp en er wordt ook een traditionele dans voor ons opgevoerd. Dat is een beetje ongemakkelijk (we zijn de enige bezoekers), maar we weten ook dat deze dansen echt nog worden opgevoerd tijdens ceremonies en dat maakt het erg interessant. Na Yakal bezoeken we nog de grootste Banyan-boom ter wereld, waar je kunt verdwalen tussen het woud van takken.

Vrijdag: in een mini-vliegtuig naar Santo

Donderdagavond begon het weer erg hard te regenen en als we vrijdagochtend wakker worden giet het nog steeds. Omdat ik er vanuit ga dat we met hetzelfde propellorvliegtuig terugvliegen naar Port Vila, maak ik me niet zo’n zorgen. Op het vliegveld zien we helaas een mini-vliegtuigje met slechts zestien plekken landen en dat vind ik echt niet leuk als het zulk slecht weer is. De vlucht valt gelukkig mee qua turbulentie en we landen in een eveneens kletsnat Port Vila. Onze vlucht naar het volgende eiland, Santo, heeft flinke vertraging. Na vijftig minuten vliegen door dikke regenwolken komen we aan in een doornat Santo en het blijft de hele middag en avond regenen. Gelukkig hebben we een mooi klein resort, is het eten heerlijk en zitten we aan een prachtige baai. Nu moet het alleen nog opklaren.

Zaterdag: kajakken naar The Blue Hole

Ik word wakker van de zon. Jazeker, de zon! Tegen alle voorspellingen in is het strakblauw en kunnen we lekker op pad. We besluiten te kajakken naar The Blue Hole. Een prachtige kajaktocht door de baai en over een rivier omringd door jungle. Al het groen weerspiegelt prachtig in het water en er is niemand op de rivier. Ook The Blue Hole hebben we vrijwel voor onszelf en we zwemmen lekker in het frisse, knalblauwe water. We kajakken in een uur terug naar het hotel, waar we een middagje in de zon doorbrengen. Een prima eerste dag op Santo.

Deze week zijn we nog vier dagen op Santa en dan vliegen we naar Malekula, een van de minder bezochte eilanden van Vanuatu. Hopelijk kan ik daar het volgende weekverslag uploaden!

Lees ook het weekverslag van week 1 van onze lange reis