Weekverslag 9: roadtrip door het rode hart van Australië

Als je ons vraagt wat we de afgelopen week gedaan hebben, komen we uit op drie dingen: veel gereden in onze Toyota Landcruiser, veel rode rotsen bewonderd en veel gewandeld. We reden van Alice Springs naar de West MacDonnell Ranges, Kings Canyon, Uluru en Kata Tjuta en het was fantastisch. In dit weekverslag blik ik terug op een geweldige week.

Zondag: mooie vlucht van Cairns naar Alice Springs

De wekker gaat om drie uur ’s nachts, voor onze vlucht van Cairns naar Alice Springs. We vliegen via Ayers Rock naar Alice en dat betekent dat we een scenic flight cadeau krijgen, met prachtige uitzichten op Uluru en Kata Tjuta. Erg gaaf! We moeten overstappen op het vliegveldje van Ayers Rock en daarvoor moeten we weer door de security. Daar ontdekt de traagste securityman ter wereld een ‘verdachte vorm’ in de rugzak van Ward. Hij haalt één voor één, tergend langzaam, elk dingetje uit de tas en bekijkt dat uitvoerig. Als hij ons kleine rolletje duct tape tegenkomt, is het feest. Want dat mag je écht niet meenemen in het vliegtuig. Levensgevaarlijk, want we kunnen er zomaar allemaal mensen mee vastbinden. Mijn god zeg. De tape moeten we inleveren en de ‘verdachte vorm’ in de tas wordt nooit gevonden. Grrr. De middag brengen we door in Alice Springs, waar we onder andere een gave street art-route door het centrum lopen en inkopen doen voor onze roadtrip.

Dinsdag: een spectaculaire dag in de West MacDonnell Ranges

Onze eerste stop vandaag is het autoverhuurbedrijf, want we halen onze Toyota Landcruiser op. Dit is de absolute droomauto van Ward en hij is fantastisch. Wat een enorme bak! Ons doel van vandaag is Glen Helen, midden in de Outback, en we hebben onderweg heel wat stops gepland in de West MacDonnell Ranges. Ik heb gelezen dat dit een mooi gebied moet zijn, maar zó mooi had ik het niet verwacht. Alle stops zijn spectaculair, met oranje-roze kloven, rotsformaties, waterpoelen en volop mooie korte wandelingen. Dit is echt genieten en ik zal er nog een uitgebreide blog aan wijden. 

Woensdag: over een onverharde weg naar Kings Canyon

Ward heeft zich er al dagen op verheugd: de rit over de Mereenie Loop, een onverharde weg van 140 kilometer. Maar eerst mogen we een ander stukje off road rijden naar Gosses Bluff, het resultaat van de inslag van een meteoriet. Dit is een  bijzonder kleurrijk landschap, waarbij je midden in de krater staat en een 360 graden-uitzicht over de kraterranden hebt. Weer terug op de weg start de Mereenie Loop en die is geweldig. Onverhard, met eindeloze uitzichten over de Outback en zelfs met wilde paarden langs de weg. Aanrader! Als we weer terug zijn op de verharde weg, is het nog maar een klein stukje naar Kings Canyon. Dit is een schitterende kloof waar je mooie wandelingen kunt maken. Vandaag wandelen we een stuk de kloof in en we lopen naar de waterpoel van Kathleen Springs. Net voor zonsondergang rijden we terug naar Kings Canyon, waar het warme zonlicht de rode rotsen in brand zet. Prachtig!

Donderdag: de Rim Walk en een tour bij Aboriginals

We staan al vroeg op, om op tijd aan de Rim Walk in Kings Canyon te kunnen beginnen. De Rim Walk is een wandeling van ruim zes kilometer over de randen van de supersteile kloof en het is één van de mooiste wandelingen die we ooit gemaakt hebben. De uitzichten zijn prachtig, de rotsformaties zijn steeds weer anders en het vroege ochtendlicht maakt het allemaal nog mooier. We doen ruim drie uur over de wandeling. Na de lunch rijden we naar Karrke, een Aboriginal-nederzetting net buiten het nationale park. Hier hebben Peter en Christine een Aboriginal Cultural Tour opgezet en die blijkt erg interessant. Eindelijk krijgen we eens wat inzicht in de cultuur van de Aboriginals en de manier waarop zij leven met en van de natuur.

Vrijdag: naar Uluru!

Na het Opera House in Sydney is het zo’n beetje het bekendste symbool van Australië: Uluru. De eerste aanblik (na uren rijden) is prachtig, er gaat iets ondefinieerbaars uit van de monoliet. We eten snel een broodje met uitzicht op Uluru en dan starten we de Base Walk, een wandeling van elf kilometer rond de steen. Dat is een aanrader, want je ziet Uluru steeds van kleur en vorm veranderen en je kunt onderweg ook een aantal heilige plekken van de Aboriginals bekijken. We doen langer over de wandeling dan we hadden verwacht (dankzij honderden fotostops) en tegen de tijd dat we weer bij het startpunt aankomen, is het al tijd om een plek te zoeken voor de zonsondergang. Dat is bij Uluru allemaal prima geregeld en we vinden al snel een goede plaats. De zonsondergang is ook weer prachtig, met een rots die steeds van kleur verandert en de maan die er fotogeniek achter opkomt.

Zaterdag: in het teken van Kata Tjuta

Niet ver van Uluru ligt nog een indrukwekkende verzameling stenen: Kata Tjuta, vroeger de Olga’s genoemd. We rijden hier al vroeg naartoe om de zonsopkomst te kunnen zien en een lange wandeling te maken. De zonsopkomst is mooi, maar de wandeling door de Valley of the Winds is nóg mooier. Je zou denken dat je wel eens genoeg krijgt van al die rode rotsen, maar ik blijf maar fotograferen. Na de wandeling bezoeken we nog het Cultural Center bij Uluru en dan vinden we het wel even mooi geweest. Na een rustige middag bij het hotel stappen we wederom in onze geliefde Landcruiser om de zonsondergang bij Kata Tjuta te zien. Het is alleen erg bewolkt opeens en na een paar minuten prachtig licht laat de zon het afweten. Jammer, maar mooi voor zolang het duurde.

Zondag: via Rainbow Valley naar Alice Springs

Vandaag zijn we teruggereden naar Alice Springs, een tocht van zo’n 500 kilometer over kaarsrechte wegen. We hadden maar één stop onderweg, en dat was Rainbow Valley op een uurtje rijden van Alice. Rainbow Valley ligt aan het eind van een slechte, onverharde weg van 22 kilometer. De vallei is erg gaaf, met mooie kleuren en een leuke korte wandeling. Vanmiddag zijn we weer aangekomen in Alice en zit de roadtrip door het rode hart van Australië erop. En echt: als je naar Australië gaat, probeer dan dit spectaculaire gebied mee te pikken. Daar krijg je geen spijt van!

Morgen vliegen we naar Broome aan de westkust en over een paar dagen gaat ons kampeeravontuur daar van start. Ik weet niet wat ik van het internet moet verwachten de komende weken, dus ik kan niet beloven dat ik op tijd ben met de weekverslagen. Maar ik doe mijn best!