Heimwee naar…Palawan, de Filipijnen

Het is de meest relaxte trip die we ooit maakten: onze vijfdaagse boottocht van Coron naar El Nido op het eiland Palawan in de Filipijnen. We voeren de hele dag langs de mooiste bountystranden, speelden met kinderen in afgelegen vissersdorpjes, snorkelden tussen honderden vissen en sliepen in simpele hutjes op het strand. Het was een prachtig avontuur. Geen wonder dat ik vandaag heimwee heb naar Palawan!

Het is alweer vier jaar geleden dat we op de Filipijnen waren. We maakten een rondreis van een maand langs de eilanden Palawan, Noord-Luzon, Bohol, Negros Oriental en Siquijor. Allemaal prachtig, maar er was een duidelijke winnaar: Palawan. Nergens is de zee zo helder, zijn de eilanden zo ruig en verlaten en zijn de stranden zo wit als daar. Al een dag na aankomst in Coron sprongen we op de boot van Tao Philippines (ik schreef er deze uitgebreide blog over), waarmee we in vijf dagen naar het zuidelijke El Nido zouden varen. Van tevoren weet je niet waar je gaat slapen, want de route hangt af van het weer, de wind en de stroming. De kapitein kijkt elke dag wat de beste locaties om te bezoeken zijn. Je weet alleen dat je ’s avonds in één van de twaalf basic kampen van Tao slaapt, op onbewoonde eilanden of op eilanden waar alleen een paar vissersfamilies wonen.

Droomeilandjes

Het werd één van de mooiste trips die we ooit maakten. Overdag voeren we door een schitterend gebied met talloze droomeilandjes. We relaxten op witte stranden, gingen snorkelen of kajakken of bezochten vissersdorpjes, waar we steeds hartelijk ontvangen werden. Andere reizigers zagen we niet. Onze kok maakte in haar mini-keukentje op de boot de lekkerste gerechten klaar en aan het eind van de middag legden we aan bij een kamp, de ene locatie nog mooier dan de andere. We wasten ons met regenwater, sliepen op dunne matjes in een hutje zonder voorzieningen. We aten verse vis van de barbecue en zongen soms zelfs karaoke bij de enige karaokemachine van het dorp. Het was de meest relaxte trip die we ooit maakten en ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo ontspannen ben geweest als toen.

Bacuit Archipelago

Toen we eenmaal aankwamen in El Nido, toch niet bepaald een wereldstad, voelde dat als heel druk. We waren echt even helemaal weg geweest van de bewoonde wereld. Al wende El Nido snel. We aten op het strand, dronken verse smoothies (als er elektriciteit was natuurlijk) en verkenden per boot de schitterende Bacuit Archipelago, met haar hoge, ruige rotspieken en witte stranden. Palawan is niets minder dan een ultiem paradijs. Take me back!