We legden deze week zo’n 1500 kilometer af in bussen en treinen, bezochten het prachtige Lake Van en staken de grens over naar Iran. Sinds vrijdag zijn we in Iran en we vallen nu al van de ene verbazing in de andere. Hier gaan we, bereid je voor op een lang weekverslag!
Maandag: lange busdag naar Van
Voor de verandering stappen we weer in een Turkse bus, die ons in acht uur van Kars naar Van brengt, gelegen in het Koerdische deel van Turkije. De busrit verloopt rustig, maar we zitten vooraan en ik word gek van de chauffeurs. Ze zijn met van alles bezig, behalve met rijden. Het gaat als volgt: sigaretje roken. Bellen. Theetje drinken. Geld tellen. Snoepje eten. Bellen. Papiertje uit het raam gooien. Telefoon checken. Sigaretje roken. Bellen. Raampje open. Zonnebril schoonmaken. Bellen. Theetje drinken. En dat acht uur lang. Gelukkig zijn de Turkse wegen leeg en wordt er rustig gereden. Maar toch ben ik blij als we in Van zijn, een drukke stad vlakbij de grens met Iran.
Dinsdag: kastelen kijken in de regen
Het was de bedoeling dat we vandaag alle bezienswaardigheden in Van en omgeving zouden bekijken, maar het regent pijpenstelen. Toch rijden we naar het kasteel van Hosap. Dat ligt op een heuvel in een desolate omgeving en er moet speciaal iemand komen om de duizend jaar oude deuren te openen. De zon breekt gelukkig nog een paar minuten door terwijl we naar de top van de berg klimmen. Vervolgens rijden we naar het kasteel van Cavustepe. Van het kasteel is weinig over, we komen om Mehmet Kusman te ontmoeten. Hij is één van de 38 mensen die de taal Uratian nog spreekt, waarvan inscripties bij het kasteel te vinden zijn. Daarna rijden we door naar het symbool van Van, de Van-katten, die een groen en een blauw oog hebben. Ik ben geen kattenfan, maar deze soort is prachtig. Bovendien zijn er negentien kittens, erg schattig! Daarna breken we de tour af, want het regent veel te hard voor een bezoek aan het meer.
Woensdag: naar Lake Van
De zon schijnt! Perfect weer voor een bezoek aan het eiland Akdamar in Lake Van. We steken het helderblauwe meer over, omringd door besneeuwde toppen. We varen naar het Akdamar, waar een prachtig Armeens kerkje met gedetailleerd beeldhouwwerk staat. We lunchen vis uit het meer en aan het eind van de middag rijden we terug naar Van, om het indrukwekkende kasteel van Van te bezoeken. Als we hoog boven de stad aan de rand van het kasteel staan, waait vanuit alle hoeken de oproep tot gebed van de moskeeën. Ik voel me even heel ver van huis.
Donderdag: wachten op de trein naar Iran
Vandaag komt president Erdogan naar Van in het kader van de komende verkiezingen. We verlaten onze kamer alleen om te lunchen, want dit kan een aanleiding zijn voor protesten in deze politiek gevoelige regio. We maken uitgebreid gebruik van de goede wifi en ik oefen alvast met mijn kleding voor Iran. Het blijft de hele middag rustig in de stad, totdat we gaan eten. Het is enorm druk op straat en we durven niet verder het centrum in, dus eten we ergens Turkse pizza in een steegje. Dan horen we de geluiden van demonstraties en we lopen razendsnel terug naar ons hotel. Dit kan dan wel ‘Turkish freedom’ zijn, zoals een jongen in het café lachend opmerkt, we willen niet in die protesten terecht komen. Om half negen ’s avonds checken we uit en pakken we een taxi naar het station van Van. Onze nachttrein naar Iran vertrekt om 22.00 uur. Drie uur later wachten we nog, tussen de vriendelijke Iraniërs die op weg zijn naar huis.
Vrijdag: aankomst in Iran!
Het was de bedoeling dat de trein in het Iraanse Tabriz om half zeven ’s ochtends zou aankomen. Uiteindelijk is het 1 uur ’s middags als we de trein uitstappen. Deze treinreis verdient een aparte blog, want het was een bijzondere rit. De middag brengen we door met onze chauffeur en zijn nichtje Shima, een 22-jarige lerares Engels. De beroemde bazaar van Tabriz is helaas gesloten op vrijdag, maar Shima laat ons haar Tabriz zien. We gaan naar een enorm park, waar Iraanse families picknicken, langs het meer wandelen en doodenge ritjes in een speedboot maken. We proeven ook de beroemde yoghurtsoep van Tabriz, erg lekker. Daarna rijden we naar een supermodern winkelcentrum, waar Shima me helpt bij het uitzoeken van een lange blouse die ik hier kan dragen. Het grappige is dat die nog lastig te vinden is, want alle kleding is super hip (en bedoeld om alleen thuis te dragen)! Het is een hele leuke middag en Iran is nu al anders dan we verwacht hadden.
Zaterdag: van Tabriz naar Teheran
Vandaag rijden we over een uitstekende snelweg van Tabriz naar Teheran. Onderweg stoppen we voor thee en lunch en verder is het kilometers vreten. Teheran zelf is een verrassing: wat een moderne stad! We eten in een hip tentje dat gerund wordt door drie hipster-Iraniërs en lopen langs de anti-Amerika-muurschilderingen van de oude Amerikaanse ambassade. Als ik buiten een foto wil maken, komen er twee vrouwen met lange zwarte sjaals langs. Eén van hen poseert spontaan voor mijn foto en zoekt vervolgens verwoed haar leesbril om het resultaat te checken. Ze schudt onmiddellijk haar hoofd: dat gaan we anders doen. Ze trekt haar jas uit, doet haar zwarte sjaal af en poseert trots opnieuw. Helemaal blij met de tweede foto!
Zondag: visa regelen en kennismaken met Teheran
We staan lichtelijk gestrest op, want vandaag staat in het teken van ons Chinese visum. Om negen uur moeten we bij de Nederlandse ambassade zijn voor een brief, die ons Nederlands staatsburgerschap bewijst. Die heeft de Chinese ambassade nodig. We zijn bang dat we het niet op tijd gaan redden in het drukke verkeer, maar onze chauffeur Amir verzekert ons dat alles goed komt. Dat is ook zo. De brief levert gelukkig geen problemen op en zestig euro armer en anderhalf uur later staan we weer buiten. Met brieven! Grappig detail: als we het kantoortje binnen mogen, stapt er een man naar buiten die ons bekend voor komt. Het is ‘onze man in Teheran’, van het televisieprogramma! We realiseren het ons net te laat, anders hadden we hem zeker even aangesproken.
Chinese ambassade
Op naar de Chinese ambassade, waar ze alleen geïnteresseerd zijn in de brief. Tickets, hotelovernachtingen…allemaal niet belangrijk. We kiezen voor een expressvisum, betalen 140 dollar bij de bank tegenover de ambassade en zitten in totaal tien minuten later weer in de auto. Als het allemaal goed komt (dinsdag weten we het zeker), dan is dit de makkelijkste plek ter wereld om een Chinees visum te regelen.
Leuke plekken
Teheran is ontzettend uitgestrekt en er wonen 15 miljoen mensen. We zijn dan ook heel blij dat we Amir hebben, die ons de hele dag per auto de leukste plekken laat zien. De bazaar, een geweldig park op een hypermoderne brug over de achtbaans snelweg en verschillende leuke tentjes. We drinken lekkere citroenlimonade op straat, eten de beste falafel met mangosaus van Teheran, proeven Iraans yoghurtijs met saffraan en room en drinken heerlijke koffie bij een bakkertje. Allemaal zaakjes waar we zelf zo voorbij waren gelopen. Morgen gaan we weer op pad met Amir, we zijn benieuwd. Iran is nu al een bijzondere ervaring!
36 Reacties
Ik kijk tegenwoordig echt uit naar je weekverslag. Wat hebben jullie weer mooie dingen gezien!
Het was weer een aparte week :) Leuk dat je de weekverslagen zo graag leest!
Weer genoten van jullie verslag!! Groetjes Martijn
Dat is leuk om te lezen Martijn, dank je wel :) !
Hallo Karlijn,
Het was weer smullen, wat heerlijk dat je deze weblog bij houdt!
Deze week komt een vriend die de computer als zijn binnenzak kent en die ga ik vragen hoe ik het beste zaken kan regelen met mijn reisblog. Ik zal je op de hoogte houden.
Geniet ondertussen. je komt op plekjes waar ik denkelijk niet meer komen zal, groetjes
Hoi Monique, zo leuk dat je meeleest! Ik ben benieuwd naar je reisblogs. Mocht je vragen hebben, dan mag je me altijd mailen!
Geweldig om dit al te lezen over Iran; ben heel benieuwd wat jullie daar verder gaan meemaken. En wat geinig dat jullie Thomas Erdbrink (?) tegenkwamen!
Hoi Eva, Iran gaat heel wat verhalen opleveren! Ik kan niet wachten om de rest van het land te gaan ontdekken, vast weer een heel andere wereld dan het moderne Teheran :)
Wat een mooie plekken hebben jullie mogen bezoeken :-) Vooral het eiland Akdemar, wat een sprookje. En ja de man van Teheran, Thomas Erdbrink, wat grappig dat jullie die tegen zijn gekomen :-) Hij komt altijd zo charmant over op tv.
Dat was inderdaad heel grappig! Hij hield de deur voor ons open in de Nederlandse ambassade en ik dacht: die ken ik. En pas een paar minuten later realiseerde ik me dat het Thomas Erdbrink was. Helaas te laat voor een gesprekje, dat was helemaal leuk geweest!
Wow, heerlijk verslag! En ja, dat Iran zo modern is hè, wat verrassend. Van een vriendin die half Perzisch is weet ik, dat haar familie in Teheran ook überhip is, te pas en te onpas de plastisch chrirurg bezoekt en rondloopt in designerkleding… Typisch geval van ‘je verwacht het niet’… ;-)
Haha, dat is herkenbaar! Ik heb hier zeker al tien vrouwen met pleisters over hun neus gezien, allemaal nosejobs ;) Ik ben zo benieuwd naar de rest van het land, dat zal toch wel een stuk traditioneler zijn dan Teheran, denk ik. Hier is het in elk geval behoorlijk hip en modern!
Dit is absoluut het land waar ik het aller nieuwsgierigst naar was/ben. Ik kan niet wachten tot er meer blogs online komen over Iran. Tot nu toe kinkt het in ieder geval super goed! Heel veel plezier! Genieten :)
Ik ga mijn best doen op de blogs Kirsten! Iran is tot nu toe echt een verrassing, niets is wat je van tevoren denkt. In Teheran tenminste, ik ben benieuwd naar de rest van het land!
Wat een leuk verslag! Ben benieuwd wat Iran nog meer in petto heeft :) Prachtige foto’s ook trouwens. Met name die foto van de poes met twee kleuren ogen, heel bijzonder!
Dank je Sabine! Die katten waren inderdaad prachtig, zo gaaf met die ogen! Iran is nu al heel verrassend, ik ga snel met de verhalen aan de slag!
Oh, Karlijn, je doet de reiskoorts hier hoog oplopen!
Ik kijk echt uit naar je wekelijkste updates en ze doen me even wegdromen over mooie, verre bestemmingen.
Ben benieuwd naar je verslag over de treinreis, want wát een vertraging zeg!
Hoi Yvon, dat is superleuk om te horen :) ! Die vertraging was inderdaad ongelofelijk. We hadden heus geen stipte trein verwacht, maar zeven uur vertraging is ook een beetje overdreven. Het verhaal volgt snel!
Mooi verslag weer! En wat een mooie verhalen over Iran. Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen!
Dank je Reggy, ik ga mijn best op de volgende blogs :) !
Leuk die wekelijkse verslagen! Ben heel benieuwd naar de verdere verslagen van Iran. Goed om te weten dat een Chinees visum in Iran Makkelijk te krijgen is ;-)
Dank je Robert! Ik hoop dat het inderdaad allemaal goed komt met het Chinese visum! Morgen weten we het zeker ;)
Gaaf joh, vooral die met sneeuw bedekte bergtoppen. Maar dat zal je vast niet verrassen ;-)
Dat is inderdaad echt iets voor jou! Turkije heeft ook genoeg mogelijkheden voor gave trekkings, dus wie weet ;)
Hartstikke leuk verslag weer en grappig dat dat visum zo snel te regelen valt. Het Van meer zieter prachtig uit in het zonnetje
Hoi Wandelgek, dank je! Ik geloof pas dat het visum geregeld is als ik mijn paspoort morgen heb ;) Maar het ziet er veelbelovend uit, dus hopelijk komt het allemaal goed!
Geweldig om te lezen!
Dank je Chantal :) !
Leuk om over Iran te lezen en dat het heel anders is dan je had verwacht. Ik ben ook geen groot fan van katten, maar die Van-kat met een blauw en groen oog is wel bijzonder mooi.
Hoi Anita, ik ben zo benieuwd naar de rest van Iran! Teheran is echt wel een moderne stad, maar ik denk dat de rest van Iran een stuk traditioneler is. We gaan het zien! En die kat…die ogen zijn inderdaad zo mooi!
Ik smul van je verhalen! Fantastisch dat je ons zo dag voor dag meeneemt. Iran leek me al heel erg bijzonder, maar zo te horen is het ook echt zo! Gaaf!
Hoi Stéphanie, fijn dat je de verhalen leuk vindt :) ! Iran is echt speciaal, ik ben zo benieuwd naar de rest van het land!
Wat gaaf zeg! Ik geniet echt van jullie weekoverzichten, heerlijk! Nu ben ik trouwens wel benieuwd naar de foto van de Iraanse vrouw, die zie ik niet terug ;-)
Leuk dat je de weekoverzichten graag leest! Ik heb de foto van de Iraanse vrouw expres weggelaten. Alles wat ik op internet doe, kan hier gecontroleerd worden. En ik wil absoluut niet het risico lopen dat ik mensen hier in de problemen breng, hoe klein die kans ook is…Gewoon voor de zekerheid!
Gaaf om Teheran met een gids te bekijken, lijkt me wel fijn voor in dat land. En die hoofddoek staat je goed haha:)
Haha! Ik ben er al helemaal aan gewend, aan die doek ;) Teheran met een gids was inderdaad heel relaxed. Het is een heel onoverzichtelijke stad en het duurt uren om ergens te komen. Wij hadden nu de luxe van eigen vervoer, superfijn!