Wereldreisweek #10 in foto’s

Onze eerste week in Tajikistan zit er alweer op! En wat een andere wereld dan de andere Stannen die we hebben bezocht. In Tajikistan draait het allemaal om natuur en woeste landschappen en daar genieten we volop van. In deze post laat ik zien wat we allemaal beleefden in de tiende week van onze wereldreis.

Maandag: de grensovergang

We staan al vroeg klaar, want we worden naar de grensovergang tussen Oezbekistan en Tajikistan gebracht. We zijn voorbereid op een lange wachttijd, maar binnen een uur zijn we door alle controles heen en zitten we in onze 4WD richting Istarafshan, Tajikistan. Onderweg stoppen we in Khojand, waar we lunchen, een museum bekijken en een drukke markt bezoeken. Aan het einde van de dag zijn we in snikheet Istarafshan. Ook nu weer als enige toeristen in de wijde omtrek.

Dinsdag: naar bergmeer Iskanderkul

’s Ochtends bekijken we eerst wat moskeeën in Istarafshan en lopen we over de markt. Dat is er eentje van het briljante soort: chaotisch, vol onbekende producten en met prachtige mensen. We worden steeds aangesproken en moeten af en toe zakken vol producten afslaan, die mensen ons willen geven. Een man wil mij per se een enorme pot ingemaakte aardbeien cadeau doen en daar kom ik niet onderuit. Die pot gaat mee de auto in. ’s Middags rijden we door woeste bergen naar het bergmeer Iskanderkul, een schitterende plek waar ik deze post al over schreef.

Woensdag: over hoge passen naar de hoofdstad

Het weer is stralend als we opstaan, dus maken we eerst een wandeling van een paar uur door de bergen rond Iskanderkul. Ook wandelen we naar een waterval en stoppen we regelmatig voor foto’s. Vandaag is een lange reisdag naar de hoofdstad Dushanbe, dus is het fijn dat we deze stops kunnen maken om de dag wat te breken. Niet dat een dag rijden in Tajikistan saai is, want de landschappen zijn hier belachelijk mooi. Over een pas van ruim 3300 meter rijden we naar Dushanbe, met een schitterend uitzicht over de bergketens om ons heen.

Donderdag: een dagje in de hoofdstad

Na Ashgabat en Tashkent hebben we het niet meer zo op Centraal-Aziatische hoofdsteden, maar Dushanbe is fijn. We hebben hier een hele dag om ons voor te bereiden op het zwaarste deel van onze reis: de Pamir Highway. We drinken goede koffie in een hip café, eten lekker en genieten van goede wifi. Ik heb af en toe een beetje last van internet-afkickverschijnselen hier en het is erg fijn als internet eens een hele dag normaal werkt. ’s Avonds krijgen we nog een goede briefing voor onze Pamir-tocht en dan moeten we er klaar voor zijn.

Vrijdag: een lange rit richting Kaleikhum

Het lijkt een beetje een thema te worden, maar het is niet anders: vandaag staat er weer een lange reisdag op de planning. Het is zo’n acht uur rijden naar het plaatsje Kaleikhum. We vertrekken met onze gids en chauffeur in een enorme Toyota Landcruiser richting de Pamir Highway. Onderweg stoppen we regelmatig om meloenen in te slaan, honing te kopen en natuurlijk om talloze fotostops te maken. Want echt: wat is Tajikistan prachtig. Of moet ik zeggen: wat is Afghanistan prachtig? Halverwege de dag bereiken we namelijk de grensrivier tussen Tajikistan en Afghanistan en die blijven we de komende tijd volgen. We maken vooral foto’s van de Afghaanse kant, die extreem fotogeniek is. 

Zaterdag: de Bartang Valley in

Ook vandaag zitten we zo’n zes uur in de auto en weer is het allesbehalve saai. Vandaag is het doel de Bartang Valley, waar we in een heel simpele homestay slapen. Afgelopen nacht hadden we onze eigen kamer en een normaal toilet aan de overkant. Nu slapen we in de woonkamer/keuken van een groot gezin en komen de familieleden dus constant binnenwandelen. Al om half zes ’s ochtends. Over het toilet, een gat in de grond ergens achter het huis, zal ik het maar niet eens hebben. Onderdeel van het avontuur, zullen we maar zeggen ;)

Zondag: hiken naar Jisev

Niet alle plaatsen in Tajikistan zijn per auto bereikbaar. Vandaag zet onze chauffeur ons af bij een brug en hiken we 7 kilometer naar het plaatsje Jisev. We lopen eerst kilometers door een woest, rotsachtig landschap met af en toe uitzicht op besneeuwde bergtoppen. Dichter bij Jisev wordt de omgeving lieflijker, met kabbelende beekjes, kleurrijke bloemen en groene velden vol hoog gras. Het is prachtig. Onze homestay valt niet helemaal in die categorie (en wederom zal ik niet ingaan op de toiletsituatie), maar we hoeven onze kamer tenminste niet te delen met de gastfamilie. Dat scheelt! We maken nog een hike van een paar kilometer en genieten van de rust. Fijn, na alle steden die we in Iran en Oezbekistan bezochten.

Vandaag zijn we weer naar de bewoonde wereld gereden en slapen we in een normaal hotel, met eindelijk weer een douche. Vanaf morgen reizen we de hele week over de Pamir Highway, richting Kirgizië. Spannend!