De magische rijstterrassen van Batad

Het regende al een week. Het was mistig en dikke wolken verborgen de prachtige uitzichten over bergen en valleien. Maar we waren naar Noord-Luzon in de Filippijnen gekomen om de rijstterrassen van Batad te zien. En we waren bereid om te wachten. Na een paar dagen rondhangen in Banaue en luisteren naar de weersvoorspellingen van lokale gidsen, besloten we het erop te wagen. We huurden een jeepney en vertrokken ’s ochtends heel vroeg, in de hoop een glimpje groen op te vangen. Na een uur glijden over een steil, modderig pad bereikten we de Saddle. Het was nog stil, we waren de eerste wandelaars van de dag.

Batad

We liepen naar beneden, naar het kleine dorpje Batad. De wolken waren nog steeds dik en we wandelden door groene, weelderige, druppelende jungle. Geen mensen, geen geluiden. Heel vredig. En toen trok de mist opeens op. We hadden een helder zicht op prachtige, knalgroene rijstterrassen, zo ver als we konden kijken. We zagen Batad, we wandelen door de rijstvelden rond Batad. En toen onze trekking erop zat, haastte de mist zich weer de vallei in. Uitzicht gesloten.