Home Praktisch reisadvies Mijn ervaring met duiken: ga ik het ooit nog een keer proberen?

Mijn ervaring met duiken: ga ik het ooit nog een keer proberen?

Door Karlijn

In Thailand haalde ik zes jaar geleden mijn PADI Open Water, tijdens een live aboard naar de Similan Islands. Ondanks dat papiertje had ik niet het gevoel dat ik het duiken onder de knie had. Toch wilde ik ermee doorgaan, want als het goed ging, vond ik duiken geweldig. De afgelopen jaren maakte ik ruim dertig duiken op de mooiste bestemmingen en langzaam groeide mijn zelfvertrouwen. Tot ik vorig jaar in Noord-Sulawesi onder water in paniek raakte vanwege sterke stroming.

Het halen van mijn PADI vond ik geen onverdeeld genoegen. Alles ging zo snel: theorie leren, uurtje oefenen in het zwembad, de boot op en duiken maar. We deden een vierdaagse live aboard in Thailand, op één van de mooiste duikplekken ter wereld. Dat leek ons een goede manier om duiken te leren, omdat je op zo’n boot met niets anders bezig bent. Dat klopte ook wel, maar het tempo lag erg hoog. Alles was erop gericht om ons snel dat brevet te laten halen en ons meteen daarna de Advanced-cursus of in elk geval wat specialtyduiken aan te praten. Mooi niet, want ik wilde eerst de basis van het duiken eens goed onder de knie krijgen.

SONY DSC

Mooie onderwaterwereld

Vanaf het begin heb ik een haat-liefdeverhouding gehad met duiken. Een live aboard doe ik nooit meer, want als om half zeven de wekker ging, werd ik al chagrijnig van het idee dat ik een half uur later in zee moest liggen. Ik heb altijd een hekel gehad aan de voorbereidingen van een duik: wetsuit aan, uitrusting klaarmaken, alles checken, over de boot schuifelen met al die zware spullen, zenuwen of het allemaal wel goed zou gaan. Maar als ik dan eenmaal onder water was en alles onder controle had, dan was het meestal enorm genieten. Want de onderwaterwereld is zo ontzettend mooi. Al die gekleurde vissen, haaien, schildpadden, manta’s, koraal in alle kleuren, vormen en structuren…het is hypnotiserend. Je hoort alleen het geluid van je ademhaling, verder is het kalm en sereen om je heen. Er is eigenlijk niets mooiers.

Duiken niet relaxed

Maar vaak waren mijn duiken ook niet zo relaxed. Dan kreeg ik mijn oren niet goed geklaard, ik zag dat mijn lucht veel sneller terugliep dan bij mijn mede-duikers (schuldgevoel!), of ik voelde de stroming sterk worden (eng!). Op de Malediven werden we aangevallen door een enthousiaste walvishaai, ook geen pretje. Ik ben heel vaak blij geweest als een duik er weer op zat, maar toch raakte ik onder water nooit in paniek. Niet bij de sterke stroming op Bali en ook niet toen onze duikgids op de Malediven er opeens vandoor ging. Tot vorig jaar. We waren op Bunaken in Noord-Sulawesi, een schitterend duikgebied. De eerste vijf duiken waren over het algemeen goed gegaan en ik had eindelijk het gevoel dat ik het kon. Ik had mijn ademhaling onder controle, mijn lucht ging niet meer snel op en ik kon mijn positie in het water goed vasthouden. Eindelijk!

Duiken

Bang voor sterke stroming

Toen was het tijd voor de laatste duik. Vooraf werden we al gewaarschuwd voor sterke stroming, wat voor mij al een reden is om dan maar niet te gaan. Bij sterke stroming ben ik bang dat ik afdrijf, dat ik niet terug kan zwemmen en dat ik uiteindelijk ergens bij Australië aanspoel. En ik voel op zulke momenten extra goed dat ik te weinig vertrouwen heb in mijn eigen vaardigheden. Maar ik mocht niet zeuren van mezelf en sprong het water in. Na een half uur onder water zwommen we een bochtje om en opeens voelde ik het: sterke stroming. Mijn hart ging meteen sneller kloppen en mijn ademhaling versnelde. Niet goed als je duikt, want rustig en diep ademhalen is essentieel. Onze duikgids bleef maar hangen bij een klein schelpje dat hij ons wilde laten zien en ik trapte paniekerig tegen de stroming in om bij hem te blijven. Mijn ademhaling sloeg op hol en opeens kon ik nog maar één ding denken: ik wil omhoog. Paniek!

Rustig naar boven

Met veel moeite wist ik onze gids te seinen dat het niet goed ging en dat ik echt omhoog wilde. Mijn lucht liep als een malle terug en ik moest moeite doen om niet in paniek naar boven te zwemmen. Want dat kan gevaarlijk zijn: je moet gecontroleerd stijgen. Mijn gids pakte me vast en signaleerde dat we samen naar boven zouden gaan, rustig. De stroming was intussen alleen maar sterker geworden, maar ik had vertrouwen in de gids. De paniek zakte weg en uiteindelijk kwamen we rustig boven. Ik met nog maar een klein beetje lucht over en ik wist het zeker: dit was mijn laatste duik. Het is het allemaal niet waard.

Duiken_2

Eiland Pemba

Het gekke is: inmiddels ben ik daar niet meer zo zeker van. Die vervelende laatste duik is weer een beetje weggezakt en als ik nu aan duiken denk, denk ik vooral aan de mooie dingen. De rust. De kalme schildpadden. De zenuwachtige clownsvissen in hun wuivende anemonen. De enorme scholen met babyvissen. In het najaar gaan we naar Tanzania en dan bezoeken we ook het eiland Pemba, wat een prachtige duiklocatie schijnt te zijn. Ik ben benieuwd of ik alleen snorkelen dan wel genoeg vind…

Alle tips op duikgebied zijn welkom, dus mocht je ze hebben: kom maar op!

 

Ook leuk om te lezen

40 Reacties

Robert | Traveljunks 13 mei 2016 - 08:05

Er zijn dingen die je enorm aanspreken, maar waar je toch nooit echt vrienden mee kunt worden. Ik herken het maar al te goed, dat zo graag willen en het alsmaar weer proberen. Toevallig.. Ik vertrek over een uur naar Oostenrijk om te klimmen en canyoningen, en weet nu al dat ik ondanks het koude water even zweet als ik aan een touw, los van de wand of over de rand van een brug moet hangen. Ik moet contact met mijn vertrouwde aarde hebben ;-) Ik doe het wel, maar niet graag.

Met water heb ik dat gelukkig niet. Mag ook niet met canyoning of raften. Ben ooit in een riptide terecht gekomen en was achteraf verbaasd hoe rustig ik ben gebleven en paralel ben blijven zwemmen met het strand tot ik een zwakkere stroming voelde. Sinds dat moment blijf ik in het meest wilde water rustig. Zal wel onderbewust iets zijn. Nu dat bungelen op grote hoogte nog ;-)

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:59

Raar is dat, dat je iets heel graag wilt maar dat je het toch eng blijft vinden. Toch knap dat je het steeds weer opnieuw doet, dat hangen aan een touw op hoogte! En heel knap dat je rustig bent gebleven in een riptide, dat doe ik je zeker niet na! Doodeng lijkt me dat. Heel veel plezier dit weekend en veel sterkte met de onderdelen waar je je iets minder fijn bij voelt!

Antwoord
Mellisa - Grenzeloosreizen 13 mei 2016 - 08:11

Ik heb precies hetzelfde gevoel gehad! Met sterkte stroming vind ik het ontzettend arelaxed, ook boven water. Ik heb nu ook m’n advanced en vind dat wel een aanrader. Je gaat echt weer een paar techniek duiken doen voor beter drijfvermogen en je leert navigeren onder water. Dat vond ik erg fijn, om zo ook zelf een beetje de weg te kunnen vinden. Kan die cursus dus best aanraden! En 30m lijkt eng, maar is net zo spannend als op 18m haha

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:57

Hoi Mellisa, fijn dat ik niet de enige ben die stroming eng vindt! Ik voel me af en toe zo’n sukkel met dit soort dingen. Ik kan me voorstellen dat de Advanced-Cursus ook weer bijdraagt aan je zelfvertrouwen, omdat je meer vaardigheden aanleert. We hebben ‘m nog steeds niet gedaan, omdat we eerst onze basisvaardigheden op peil wilden hebben. Maar de Advanced helpt daar natuurlijk ook weer bij. Dertig meter lijkt me op zich niet heel eng. Je gevoel voor diepte is toch weg, of je nu op 18 of op dertig meter zit. Maar aangezien mijn lucht op 18 meter al na drie kwartier op is, kan ik misschien maar beter wat minder diep blijven zitten ;)

Antwoord
Sandra 13 mei 2016 - 08:32

Ik lees je blog met een dubbel gevoel. Ik herken mezelf er namelijk in en dat heeft grotendeels te maken met het verliezen van de controle. Onder water ben je zo afhankelijk van alles wat je met je meedraagt. Dat een kennis van mij een duik niet overleefd heeft door een stomme fout helpt ook niet mee. Ik heb maar twee keer gedoken in mijn leven en daarna klapte mijn long, dus duiken zit er niet meer in. Enerzijds vind ik dat best lastig, anderzijds is het ook wel goed. Op de Galápagos vond ik het wel even lastig, omdat daar zulke mooie duikplekken zijn, maar snorkelen daar was echt fantastisch! Nu zijn de Galápagos misschien ook wel een slecht voorbeeld, want de haaien zwommen daar gewoon op een meter of twee diepte. Dat heb je natuurlijk niet overal. Maar je moet vooral doen waar je gelukkig van wordt!

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 12:03

Jee, wat heftig dat een kennis van je is overleden tijdens het duiken! Als je zo’n ongeluk van dichtbij hebt meegemaakt, dan snap ik dat dat altijd meespeelt op de achtergrond. En duiken is inderdaad ook verlies van controle. Ik heb er nooit zo over nagedacht dat dat de onderliggende oorzaak van mijn duikangst is. Weer wat geleerd! Op de Galapagos kun je inderdaad prachtig duiken en ik begrijp dat je dat even moeilijk vond. Maar het duiken is daar ook best heftig, want de omstandigheden schijnen lastig te zijn (ook veel stroming bijvoorbeeld). Gelukkig zijn dat bestemmingen waar je ook snorkelend enorm veel ziet. Ah…wat een plek!

Antwoord
Saskia 13 mei 2016 - 10:04

Hi Karlijn,
Dit is echt zo herkenbaar.. Wij hebben ook onze PADI in Thailand gehaald en dat was een super fijne ervaring. Daarna ook meerdere keren gedoken maar in Zuid-Afrika alle 2 ziek geworden na een duik. Waarschijnlijk was het lucht niet helemaal zuiver. Daarna nog in Thailand gedoken en toen we boven kwamen was de hel losgebarsten. Noodweer… We konden amper meer in de boot komen en dat was doodeng. Sindsdien hebben we nooit meer gedoken. Tijdens onze wereldreis wel heel veel gesnorkeld en in de Filipijnen en Hawai zagen we vaak meer dingen dan de duikers op de boot. Dus voor ons geen duiken meer! Hopelijk voor jou nog wel, want als alles goed gaat is het heel gaaf en verslavend!

Groet Saskia

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:53

Wat vervelend, twee van die enge ervaringen! Ik kan me helemaal voorstellen dat je dan besluit om niet meer te gaan duiken. Zo was het voor mij ook wel een beetje: een paar keer heb ik me over vervelende dingen heengezet, maar die paniekaanval was de druppel. Snorkelen vind ik net als jullie superleuk en dat doen we dan ook zoveel mogelijk. Ik ben benieuwd of we in Tanzania toch nog een duikpoging gaan doen!

Antwoord
Saskia 20 mei 2016 - 19:00

Ja niet echt goede ervaringen… en paniek onder water is nooit fijn. Maar dat is het rare ik ben juist heel zen onder water maar als ik dan boven kom dan gaat het mis :S Wat gaaf zeg Tanzania, in welke maand ga je?

Antwoord
Karlijn 20 mei 2016 - 19:23

Zo hebben we allemaal wat ;) Tanzania lijkt me inderdaad geweldig, heb er al zoveel zin in! We gaan in september, ik ben benieuwd!

Antwoord
Jenny - ikreis.net 13 mei 2016 - 10:34

Tip: ga duiken in een gebied zonder stroming in een 1 op 1 setting. Jij en je instructeur (of divemaster) en verder niemand. Praat over je ‘angsten’ en duik een paar dagen achter elkaar zodat je weer vertrouwen krijgt. (Het klinkt misschien saai, maar een paar zwembadlessen bij een goede duikvereniging kunnen ook helpen!)

Ik ben een keer echt bang geweest tijdens een duik. Een nachtduik in Egypte, het leek of ik niet meer kon ademen. De gids heeft me langzaam omhoog geleid.

De volgende dag lag ik alweer in het water. Zelfde gids, zelfde stek, overdag. Ik wist dat ik het moest proberen en heb het gedaan. Bang ben ik niet meer geweest.

Ik ga dit weekend duiken in Zeeland. Lang niet meer gedaan, zin in!

Beetje lange reactie dit :)

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:50

Hoi Jenny, dank voor je lange reactie! Jij bent natuurlijk een duikexpert, dus ik ben er blij mee :) Een nachtduik lijkt me sowieso helemaal niks, dat lijkt me echt eng. Duiken in Nederland trouwens ook wel een beetje, omdat ik bang ben dat het zicht dan belabberd is. Ik denk dat je gelijk hebt: een korte 1 op 1-cursus zou inderdaad de beste oplossing zijn. Dan leer je vertrouwen te kweken op je eigen voorwaarden. In het buitenland moet je toch altijd met een groepje mee en dan is er weinig tijd voor mijn ‘gezeur’. Behalve op Ko Lanta, daar hadden we de beste duikshop ooit. We hadden al anderhalf jaar niet gedoken en we kregen daarom onze eigen divemaster die ons van begin tot eind perfect begeleidde. Met een opfriscursus en alles erbij. Toen ben ik geen moment bang of gestresst geweest. Dank voor je tips en veel plezier dit weekend!

Antwoord
Jenny - ikreis.net 14 mei 2016 - 20:18

Je MOET niks, zeker niet met een groepje mee :) Goede duikscholen delen mensen vaak in op niveau, ik heb regelmatig kosteloos een privégids gehad. Tegen betaling kan dat altijd.

Mocht je weer willen duiken dan zou ik er echt even tijd (en geld) insteken. Beter nu goed doen dan dat je eeuwig blijft tobben.

P.S. Het zicht vandaag is belabberd, zelfs voor Nederlandse begrippen…

Antwoord
Karlijn 15 mei 2016 - 11:39

Helemaal mee eens: ik moet het nu óf goed aanpakken, of gewoon stoppen met duiken. Want zo heb ik er ook niets aan. Ik ga erover nadenken!

Antwoord
Stéphanie | Expeditie Aardbol 13 mei 2016 - 12:21

Dit is exact waarom ik het nog nooit heb geprobeerd. Ik ben altijd al een beetje paniekerig als ik weer voor het eerst in tijden een snorkel in heb, dus dan wil ik duiken helemaal niet proberen. Het lijkt me wel heel erg mooi, maar ik geniet net zo veel van snorkelen én ben een stuk ontspannender! Ben benieuwd wat je uiteindelijk gaat doen

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:46

Ik vind snorkelen ook geweldig, daar zit voor mij geen stress aan vast. In tegenstelling tot duiken, waarvan ik al dagen van tevoren denk: ik moet weer, maar ik wil niet ;) Ik ben ook benieuwd of we in Tanzania toch weer een duikje gaan wagen, ik durf er nog geen voorspelling over te doen!

Antwoord
Sabine 13 mei 2016 - 17:14

Wat een ervaring zeg! Ik heb nooit gedoken en eigenlijk wilde ik dat zo houden, maar mijn vriend vind duiken geweldig en heeft ook een aantal diploma’s gehaald. Hij wil graag eens met mij duiken, maar ik weet niet of ik dat durf. Misschien doe ik het toch een keer zodat we samen kunnen gaan. Maar zolang hij er niet over begint, begin ik er ook niet over :P

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:43

Haha! Mocht hij erover beginnen, dan is het misschien toch leuk om het eens een keer te proberen, tijdens een proefduik ofzo. Wie weet ben je helemaal nergens bang voor en vind je het geweldig! Ik ben natuurlijk wel een behoorlijke angsthaas, dus geen goed voorbeeld ;)

Antwoord
Leonard 13 mei 2016 - 18:52

Hi Karlijn,
Je verhaal klinkt heel herkenbaar. Bij duiken is het van belang dat plezier voorop staat, dus neem rustig de tijd om vertrouwd te raken ermee. De duiklocaties die je noemt zijn vaak best pittige duiken. Heb je er weleens aan gedacht in NL eens een duik te maken met een instructeur? Er zijn veel locaties waar je rustig in zoet water ervaring kan opdoen. Dat helpt om wat meer vertrouwen te kweken. Ook in NL is best wat te zien onder water, zoals bijvoorbeeld snoeken, baarzen of paling.

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:42

Hoi Leonard, bedankt voor je advies! Het klopt dat de Bunaken, Bali en ook de Similan-eilanden best pittige duiklocaties kunnen zijn. We hebben ook gedoken op de Filipijnen en bij Ko Lanta in Thailand, op hele rustige plekken zonder stroming of andere moeilijkheden. Dan vond ik het duiken zo geweldig! In Nederland duiken zou inderdaad een goed idee kunnen zijn om rustig aan mijn vaardigheden te werken, maar ik durf niet te duiken als er bijna geen zicht is…Of is het zicht hier niet zo slecht als ik denk?

Antwoord
Jenny - ikreis.net 14 mei 2016 - 20:20

In Vinkeveen kan het meer dan 10 meter zijn. In de Oosterschelde heb je in het voorjaar met de bloei (nu!) soms maar 30-50 cm zicht.

Ik vind de Oosterschelde het leukste omdat ik focus op macro.

Antwoord
Karlijn 15 mei 2016 - 11:38

Kan ik me voorstellen, en knap dat je daar zulke mooie macrofoto’s kunt maken!

Ikzelf krijg het al benauwd als ik lees ’30-50 centimeter zicht’. Voor geen goud!

Antwoord
Leonard 17 mei 2016 - 21:45

Met name vinkeveen staat bekend om goed zicht inderdaad zoals Jenny aangeeft. Het is ook een rustige locatie die veel voor cursussen gebruikt wordt. Verder hebben de Toolenburgse plas of spiegelplas vaak helder water. Bij spiegelplas zijn wel minder voorzieningen en moet je een stuk lopen vanaf de parkeerplaats. In oosterschelde kan je heel mooi duiken, maar is het zicht minder. In de Grevelingen heb je vaak wel goed zicht. Denk bijvoorbeeld aan Den Osse nieuwe Kerkweg.

Antwoord
Karlijn 17 mei 2016 - 21:57

Hoi Leonard, bedankt voor al je tips! Een beetje goed zicht vind ik toch wel fijn. Anders komt er naast sterke stroming weer een nieuwe reden voor paniek bij ;) Nogmaals bedankt voor het meedenken!

Antwoord
Leonard 17 mei 2016 - 22:22

Dan zou ik gewoon lekker een keer naar Vinkeveen gaan op een mooie dag. Kan je leuk duiken, hoef je niet diep, goed zicht en geen stroming. Vwb gevaren van duiken geldt dat je in je opeiding leert hoe je hiermee veilig omgaat en deze beheerst. Houd je aan je limieten en houdt rekening met je ervaring en opleiding. Dan is duiken gewoon een veilige sport en kan je met veel plezier genieten van het onderwater leven. Ik hoop dat je het nog een keer probeert :-)

Karlijn 18 mei 2016 - 11:43

Het zou best kunnen dat ik het inderdaad nog een kans geef, ik ga in elk geval alle tips goed bekijken. Nogmaals bedankt!

Daphne | LiveTheLifeYouLove 13 mei 2016 - 19:56

Oh nee wat naar als je onder water in paniek bent! Echt iets wat je niet wil met duiken! Ik herken je gevoel wel een beetje, bij duiken komt altijd zoveel kijken, een ‘gedoe’ voordat je eindelijk naar beneden gaat en die toffe beesten ziet. Ik ben eigenlijk nooit bang onder water en duik met veel plezier. Hoop dat je lekker op Pemba gaat duiken ;-) wij willen ook einde van het jaar naar Tanzania en duiken, maar denk dat we op Zanzibar ‘blijven’. Maar moeten maar ff kijken ;-) Wat zijn jullie plannen?

Antwoord
Karlijn 14 mei 2016 - 11:38

Het gedoe voordat je het water in kunt vind ik inderdaad zo irritant! Dat begint al bij het duikkantoortje als je de spullen moet passen. Je moet er iets voor over hebben ;) Maar fijn dat jij onder water nooit bang bent, dan lijkt me heerlijk! Wij gaan in september naar Tanzania, Zanzibar en Pemba. We hebben een individuele trip geboekt bij Matoke Tours, met safari’s, strand op Zanzibar, Stone Town en dan nog een paar dagen Pemba. Ik kan niet wachten!

Antwoord
Angela 15 mei 2016 - 13:24

Toen ik de reactie van Sandra las over het niet hebben van de controle tijdens het duiken, kon ik alleen maar heftig knikken. Ik weet zeker dat dat ermee te maken heeft. Ik heb zelf nog nooit gedoken, verder dan snorkelen ga ik niet komen ook. Zeg nooit nooit, maar ik heb een beetje moeite met het niet onder controle hebben van dingen. Ik ben al gaande weg een heleboel aan het leren “loslaten”, maar duiken is een stap te ver. Dit heeft ook te maken met ademen, het kan je je leven kosten als je in paniek de verkeerde beslissingen neemt.
Jij hebt ervaring met duiken, je weet hoe mooi de ervaring kan zijn. Ik denk dat je voor jezelf de keuze moet maken of het de moeite waard is om tegen de angst te vechten. En als je ervoor kiest om ertegen de vechten, heb ik hierboven heel veel goede tips gelezen..! Succes in ieder geval.

Antwoord
Karlijn 15 mei 2016 - 14:38

Hoi Angela, ik snap het helemaal hoor! Duiken is gewoon niet zonder gevaar, dat maakt het ook elke keer weer spannend. En snorkelen alleen is ook superleuk, dat vind ik ook. Ik ga eens goed nadenken over het duiken, ik ben inderdaad blij met alle tips die ik gekregen heb!

Antwoord
Kelly | Dutchie on the Road 19 mei 2016 - 20:34

Duiken is een ver weg van mijn bed show. Ik heb een diepgewortelde angst voor zwemmen in de zee, en snorkelen is al heel wat. Zo lang ik alles zelf kan bepalen, wil ik nog wel eens gaan snorkelen maar een ontspannen uitje is het niet. Ik vind het erg mooi maar de angst overwint meestal. Jaren geleden heb ik een paniekaanval gehad in Mexico en dat was zo gênant dat ik me heb voorgenomen dat ik niet meer de zee in ga zonder dat ik daar geheel achter sta. Ik vind het moeilijk om de controle uit handen te geven en als je eenmaal een paniekaanval krijgt, heb je serieus een probleem. Ik snap je angst dus helemaal…is heel lastig. Maar desondanks blijft de onderwaterwereld natuurlijk erg mooi. Ik zie deze voornamelijk in een groot aquarium, haha.

Antwoord
Karlijn 20 mei 2016 - 09:59

Hoi Kelly, wat vervelend van die paniekaanval! Als je bang bent voor de zee is duiken inderdaad verschrikkelijk. En als je angst zo diep zit, waarom zou je er dan tegen blijven vechten? Je hoeft niet te snorkelen of te duiken, alleen als je daar zelf zin in hebt. Het zijn activiteiten die leuk zouden moeten zijn, en als jij ze doodeng vindt: gewoon lekker niet doen. Zo denk ik er met het duiken ook over. Ik wil het nog wel een keer proberen, ook met alle tips die ik hier heb gekregen, maar als het daarna nog niet werkt, dan is het voor mij niet weggelegd. En wat je zegt: een aquarium biedt dan uitkomst ;)

Antwoord
Edith | [travel.create.repeat] 20 mei 2016 - 22:52

Aloha! Aah ja dit is ook weer heel herkenbaar hoor. Ik heb nooit een paniekaanval gehad, maar vind duiken elke keer weer eng. Tenminste, net voordat ik het water inga. Want in het water zelf vind ik het meestal allemaal prima! Maarreh… ik ben dus bang voor vissen, en die zie je best veel tijdens het duiken ;-) Toch vind ik daardoor snorkelen soms enger, want dan heb ik het gevoel dat ik niet ‘weg’ kan als ik vissen zie, ik kan niet verder weg dan het oppervlak. Terwijl ik bij duiken een driedimensionale gevoel heb, alsof ik meer vluchtroutes heb. Toch een gek ding he, dat menselijk brein… It works in mysterious ways. Overigens hoef ik ook zeker niet elke reis te duiken, ik was net in Maria la Gorda in Cuba en heb daar alleen gesnorkeld, vond ik ook prima. Ik wil alleen duiken als ik ergens meerdere dagen ben en geen stress of druk voel. Ohja, ik heb dus wel m’n Advanced, maar thank God ZONDER nachtduik gehaald. Dat lijkt me echt het aller-aller-engste wat ik kan bedenken, brrrrrr!

Antwoord
Karlijn 22 mei 2016 - 09:24

Bang zijn voor vissen is inderdaad niet het meest handige bij snorkelen of duiken ;) Wel knap dat je je Advanced hebt gehaald, daar zijn wij nog steeds niet aan toegekomen. Een nachtduik lijkt me inderdaad verschrikkelijk. Ik durf eigenlijk niet eens met een boot het water op in het donker, laat staan dat ik dan zelf dat water in moet. Brrr. Volgens mij zijn er best wat duikers die nachtduiken niks vinden. Ik ben benieuwd of ik er straks op Pemba nog een keer aan ga geloven. En anders blijf ik gewoon lekker snorkelen, dat is één van mijn lievelingsactiviteiten op reis :)

Antwoord
Marijke 6 augustus 2017 - 09:26

Ik herken mijzelf enorm in deze post! Na het halen van mij brevet wist ik eigenlijk nieteens meer na een jaar hoe ik mijn duikset in elkaar moest zetten, of hoe het nou ook alweer allemaal zat met terugkeren naar de oppervlakte.
Bij een duik in maleisie kwam ik in een bizarre stroming terecht. De gids boeide het vrij weinig allemaal. Mijn zuurstof ging te snel. Dit terwijl ik diezelfde ochtend een super duik had gemaakt.

Na deze ervaring heb ik nooit meer gedoken. Inmiddels ben ik naar bali, thailand en sri lanka geweest. En 3 jaar heb ik duiken overgeslagen. Puntje bij paaltje durf ik niet meer te gaan. En hou ik het bij snorkelen. Ook heel mooi hoor!

Maar iets in mij blijft altijd nieuwsgierig om weer te gaan. Maar is die angst die ik heb is gewoon niet normaal meer. Zeker voor ik moet gaan duiken.
Eenmaal onder water is dat foetsie!

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben

Antwoord
Karlijn 6 augustus 2017 - 13:04

Hallo Marijke, bedankt voor je reactie! Dit is inderdaad precies mijn verhaal, ik herken het helemaal. Ook het laatste stukje: ik zou het ergens toch wel weer willen proberen, maar ik zie zo op tegen het hele gedoe. Ik was echt heel bang tijdens die stromingsduik in Sulawesi. En wat je zegt over de angst ervoor klopt ook helemaal. Ik vind het van tevoren verschrikkelijk, ik zie dagen tegen een duik op. En zodra ik onder water ben, vind ik het helemaal geweldig. Heel raar! Ben benieuwd of we het ooit weer eens gaan proberen :) En anders is snorkelen ook mooi!

Antwoord
Leonard 6 augustus 2017 - 14:41

Hoi Marijke en Karlijn,
Als enthousiaste duiker vind ik het altijd jammer als mensen stoppen. Ik zou aanraden om gewoon eens samen met een instructeur in bijvoorbeeld Vinkeveen te gaan duiken. Daar heb je goed zicht, geen stroming en zijn altijd veel duikers. Dan kan je op je gemak weer wennen aan het duiken zonder de stress van stroming of een grote groep. Eventueel zou je ook eerst in het zwembad wat oefeningen kunnen doen zodat je daarna extra goed voorbereid het water in gaat. Ik hoop dat jullie het nog eens een keer proberen!
Leonard

Antwoord
Karlijn 6 augustus 2017 - 19:51

Hoi Leonard, dank voor je advies! Ik denk dat je gelijk hebt en dat dit de juiste aanpak zou zijn. Wie weet als ik weer eens naar een land ga waar het prachtig duiken is!

Antwoord
Mascha 7 december 2017 - 22:16

Hoi Karlijn, je hebt al veel goede tips ontvangen. Ikzelf heb ook problemen met duiken sinds mijn burnout. Drie weken geleden nog geprobeerd, maar ik durfde echt niet. Ik ben toen wezen snorkelen, ook heel mooi ( in egypte). Volgend jaar ga ik op Bali priveduiken. Dan geb ik de controle en dat gevoel heb ik nodig. Niets moeten en genieten.

Antwoord
Karlijn 8 december 2017 - 10:34

Hoi Mascha, wat vervelend dat het duiken niet lukte! Zeker als je wel graag wilt :( Snorkelen is ook mooi, maar duiken is natuurlijk iets heel speciaals. Goed idee om op Bali privéduiken te gaan doen. Ik denk dat dat het enige is wat voor mij ook zou werken. In groepsverband ga ik het waarschijnlijk nooit meer doen, ik voel me veel te bezwaard als ik anderen ophoud of mijn lucht weer te snel op is…Veel succes!

Antwoord

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.